Abadiy quyosh botishi

20-BOB 
VAHIY 
Bella tilidan bayon etilgan 
 
Bu  kun  oilamizning  o'zlari  ustidan  g'alaba  qozongan  kuni  bo'ldi.  Nihoyat, 
hamma narsa joyiga tushdi. 
Biz Karlayl va Bagirraning qanday munosabatda bo'lganligini bilmasdik. Endi 
bu muhim ham emas edi. Eng asosiysi, ularning ikkovlari ham baxtli edilar.Yuzlarida 
tabassum porlab turardi. Nihoyat, bizning oilamiz ancha vaqtdan beri yetishmayotgan 
tinchlik va osoyishtalikka erishdi. 
Bagirra  bizning  tumorimizga  aylandi,  qalbimiz  muhofiziga...  Qanday  qilib  u 
qalbimizni  zabt  etganini  o'zimiz  ham  sezmay  qoldik.  Hammamiz  uni  chin  dildan 
ardoqlab, unga bog'lanib qoldik. 
Qaytib kelganidan bir hafta o'tgach, katta momaqaldiroq bo'ldi. Tabiiyki, uzoq 
kutilgan beysbolning javob uchrashuvi bo'lib o'tdi. Endi Karlayl Bagirra jamoasida 
o'ynar, Ellis va Jasper esa ehtiyotkorlik bilan raqib tomoniga o'tgandilar. Ammo bu 
safar  Bagirra  men  va  Jeykobni  ham  o’z  jamoasiga  jalb  qildi.  Renesmi  esa  adolatli 
hakam  sifatida  maydonga  chiqdi.  Tan  olish  kerak,  men  yaxshi  o’yinchi  emasman, 
lekin bor kuchim bilan harakat qildim. 

---

@Sumerki_Twilight_Zulmat_ostonasi  // Abduqodir Toshpo’latov 
 
Soxtalashtirib o’z nomidan tarqatish ta’qiqlanadi. Qonuniy jazo muqarrar va Allohning o’zi 
kifoya qilsin! 
Biz yutqazdik. Men Bagirraning atayin yutqazganini bilardim, ammo bu holat 
unga bo'lgan muhabbatim va hurmatimni yanada oshirdi. U qolganlarni – oilasini rozi 
qilishga uringandi. Shu tarzda, nihoyat, biz yana chinakam do’stona oilaga aylandik. 
O'yindan  so'ng  Bagirra  va  Emmet  do'stona  tarzda  qo'l  berib  ko'rishishdi. 
Emmetning  yuzida  mamnun  tabassum  porladi  va  Bagirra  oilaga  baxt  ulashganidan 
xursand edi. Keyin Renesmi ularning oldiga yugurdi. – Girra, menda sen uchun bir 
narsa bor. – Renesmi leopard  timsoli tushirilgan tumorni bo'ynidan olib, Bagirraga 
uzatdi. – Bu seniki. 
- Ammo Nessi, men buni oilamining vorisi sifatida senga berganman. U endi 
seniki. 
- Yo'q, - Nessi injiqlik bilan bosh chayqadi – sen ketishing oldidan buni menga 
berganding. Endi hamma narsa o'zgardi. Sen uni, yaxshisi, qizingning bo'yniga osib 
qo'yasan. – U qat'iyat bilan kumush marjon ila qo’lini uzatdi. 
Renesmining  so'zlari  barchani  karaxt  qildi.  Biz  hammamiz  bironta  gap 
aytolmay, ajablanib, kichik Nessiga qarab qoldik. 
Voqealarning  bu  tarzda  o’zgacha  tus  olishidan  biroz  xijolat  bo'lgan  Bagirra 
qat'iyatli Renesmini ko’tardi va bo'yniga tumorni taqib qo’yishiga ruxsat berdi. – Buni 
qayerdan olding, azizim? 
Renesmi mag'rurlanib, qo'llarini uning ko’ksiga o'tdi. – Bilaman. Ko'rasan hali. 
Uning  bolalarcha,  jiddiy,  o'ziga  ishongan  chehrasi  hammani  kuldirdi.  Biz 
o’yinning  shov-shuvli  muhokamasi  bilan  shovqin  ko’targancha  uyga  qaytdik.  Bu 
safar revanch ilinjida Bagirra keyingi gal o’yinni talab qildi va Emmet mamnun tarzda 
bosh irg’adi. 
Hayot,  odatdagidek,  davom  etardi.  Charli  ba'zan  biznikiga  tashrif  buyurar, 
burni ostida sodir bo'layotgan barcha g'alati narsalarni ko'rardi-yu, lekin indamasdi. 
Tez  orada  uning  sabr-toqati  tugab,  tushuntirishni  talab  qilishini  bilardim.  Renesmi 
o’zining  yoshiga  nisbatan  sezilarlicha  kattaroq  ko'rinardi.  Qolaversa,  u  voyaga 
yetgani sayin tobora menga o’xshab borardi. 
Uzoq  vaqt  davomida  Forks  atrofida  g’ayrioddiy  oilamiz  haqida  mish-
mishlarning yoyilishi tufayli, biz zudlik bilan harakat qilishimiz lozimligini angladik. 
Ammo Bagirra bu yerda hali  qiladigan ishlarimiz borligini ta’kidlab,  bizni yo’ldan 
qaytardi. 
U,  ko’pincha,  uy  oldidagi  daraxtda  chiqib  olib,  tanholikda  soatlab  o’tirardi. 
Men esa bunga qiziqib qoldim. Men Bagirra u yerda nima qilishini bilmoqchi edim, 
lekin bu haqda o’zidan so'rashga jur'at etolmadim. Bir kuni bunga imkon tug’ilib qoldi 
va  men  buni  qo’ldan  chiqarishni  istamasdim.  Butun  oila,  jumladan,  Renesmi  ham 
ovga  ketishdi.  Bagirra,  odatdagidek,  keksa  qayrag’ochning  tepasiga  chiqdi  va  men 
uyda qolish uchun bir bahona topdim. 

---

@Sumerki_Twilight_Zulmat_ostonasi  // Abduqodir Toshpo’latov