Kapital va takror ishlab chiqarish nazariyalari.
A.Smitning kapital va takror ishlab chiqarish to'g'risidagi nazariyasida ancha katta
ziddiyatlar mavjud. U ba'zida kapitalga to'g'ri baho berib, kapital yollanma mehnatni
ekspluatasiya qilish tufayli foyda keltiruvchi qiymat, deydi. Boshqa hollarda masalaga
tarixdan tashqarida turib qaraladi va kapital bu ishlab chiqarish vositalari zahirasi (zapasi)
bo'lib, ishlab chiqarish jarayonini davom ettirish uchun kerakli deyilgan. Fiziokratlar faqat
qishloq xo'jaligida ishlatiladigan kapitalni unumli deb atagan bo'lsalar, Smit sanoat
kapitalini ham unumli deb uqtiradi (bu uning progressiv tomoni). U savdo kapitali ham
unumli deb hisoblaydi, chunki u sanoat kapitaldan ajralib qolgan emas, balki moddiy
ishlab chiqarish sohasida yaratilgan qo'shimcha qiymat - savdo foydasining manbai.
Oddiy tovar xo'jaligida kapital kategoriyasi yo'q. Kapital jamg'arish jamiyat
boyligini oshirishning bosh sharti deb e'lon qilinadi. Unda asosiy rol tejamkorlikka
qaratiladi, noo'rin sarf-harajatlar tanqid qilinadi, kapitalni isrof qilish, ya'ni buromadning
daromaddan ortiqcha bo'lishiga qarshi bo'lgan (bu g'oyalar hozirda ham nihoyatda
dolzarbdir).
Kapitalistlar tomonidan yollanma ishchilarning qo'shimcha mehnat natijalarini
o'ziniki qilib olish ijtimoiy hodisa bo'lib, ishlab chiqarishni kengaytirish maqsadida fond
yaratish uchun zarur deb hisoblanadi. Kapitalning jamg'arilishi doim va cheksiz ro'y
beradi, bu jamiyat uchun foydali ish deb baholanadi (bu investisiyalar uchun asos bo'lib
xizmat qiladi).
Smitning kapital ishlab chiqarishni rivojlantirish uchun zahira kerak ekanligi
to'g'risidagi qoidasi asosiy va aylanma kapital haqidagi tushunchaning boshi edi, bu
atamalarni ham u kiritgan. Fiziokratlar (F.Kene) boshlang'ich va yillik avans (bo'nak)
tushunchalarini dehqonchilik kapitaliga qo'llagan bo'lsalar, Smit asosiy va aylanma
kapitalni sohasidan qat'i nazar barcha amaldagi kapitalga xos deb tushuntiradi. Ammo u
aylanma kapital deganda tovar va pul kapitalini xato tushungan (bu muomala sohasiga xos
kapital). Bu kapitalni hosil qiluvchi moddiy elementlarga sotuvchilar qo'lidagi oziq-ovqat,
materiallar va tayyor buyumlar hamda ko'rsatilgan taqsimlash va muomalaga kiritish uchun
kerak bo'lgan pullar ham kirgan. Uning fikricha, aylanma kapital doimo muomalada
bo'lishi kerak.
Savdo-sanoat maqsadlari uchun mo'ljallangan mashina va mehnat qurollari, erni
yaxshilash (tozalash, drenaj qilish, o'g'itlash va boshqalar) uchun ajratilgan narsalar jamiyat
barcha a'zolarining o'zlashtirgan va foydali qobiliyatlari asosiy kapitalga tegishli deb
hisoblangan. Shunday qilib, Pettidan keyin Smit ham asosiy kapitalga xodimlarning
mehnat malakasi va qobiliyatini qo'shdi. Bu masalani ancha chigallashtirdi, chunki malaka
va qobiliyat kapital deb e'lon qilindi. Uning egasi esa foyda oluvchi bo'lib qoladi (ishchi
har doim ham foyda egasi bo'la olmaydi, uni kapitalist yoki er egasi oladi). Asosiy S va
aylanma Y kapitalni solishtirib, ular o'rtasidagi farq shundaki, deydi Smit, birinchi S bir
egadan ikkinchisiga o'tmay va yana aylanmay foyda keltiradi, ikkinchi Y esa egasi qo'lidan
bir shaklda ketib, boshqa shaklda qaytib keladi va foyda keltiradi. Shunday qilib, asosiy
kapital umuman aylanmaydi, aylanma (oborot) kapital esa doimo muomalada bo'ladi.
Haqiqatda asosiy va aylanma kapital ishlab chiqarish kapitalining ikki ko'rinishidir.
Ular bir-birlaridan qiymatlarining aylanish usullari bilan farq qiladi. Asosiy kapitalning
qiymati konkret mehnat bilan bo'laklar bo'yicha ishlab chiqaruvchi tovarga ko'chiriladi,
aylanma kapitalning qiymati esa to'laligicha shu tovarga o'tadi. Ijtimoiy kapitalni doimiy
va o'zgaruvchan kapitalga bo'lish masalasi Smitga noma'lum bo'lib qolaverdi.
A.Smit kapital jamg'arishga katta ahamiyat berdi, talon-torojlik jamiyat dushmani,
tejamkorlik jamiyat homiysidir, deb e'lon qildi. Ammo u kapital jamg'arilishini ishchilar
tomonidan oddiy iste'mol qilish sifatida ifodalaydi, qo'shimcha qiymatning kapitallashuvini
esa faqat o'zgaruvchi kapitalga aylanish deb tushundi. Individual kapital doimiy va
o'zgaruvchan qismlarga bo'lingan. Ammo u ijtimoiy kapitalni butunlay o'zgaruvchan
kapitaldan iborat deb xato o'ylagan, ya'ni kapitalning unumli mehnatni ta'minlash uchun
ketadigan qismiga tenglashtirgan. Smit shunday fikr yuritadi: kapitalistning tejamkorligi
unumli xizmatchilarni ta'minlash uchun mo'ljallangan fondni ko'paytiradi. Bu esa o'z
navbatida xizmatchilar sonini oshiradi, ular o'z mehnati bilan yaratgan tovarlar qiymatini
oshiradi, undan so'ng qo'shimcha mehnat harakatga keladi, oqibatda yillik mahsulotga
qo'shimcha qiymat qo'shiladi.
Smitning butun ijtimoiy kapitalni takror ishlab chiqarish nazariyasi uning qiymat
nazariyasiga asoslangan. U ijtimoiy mahsulot qiymatining tarkibiy qismlari to'g'risida xato
ta'limot yaratdi. Olimlar buni «Smit dogmasi» deb ataydilar.Smitning fikricha, yalpi
ijtimoiy mahsulotning qiymati ish haqi, foyda va renta yig'indisiga teng, ya'ni daromadlar
summasidir. Ishlab chiqarish jarayonida jonli mehnat bilan birga ishlab chiqarish vositalari
ham qo'llanilishini tushungan holda, Smit shunga qaramay ishlab chiqarish vositalari
qiymatini oxir-oqibatda ish haqi, foyda va renta kabi daromadlarga bo'lish mumkin, deb
o'yladi. Shunday qilib, u yalpi ijtimoiy mahsulot «qiymati»dan doimiy kapital S ni chiqarib
tashlagan. Qiymatdan uning tarkibiy qismi bo'lgan doimiy kapitalni inkor etish takror
ishlab chiqarish jarayonini tahlil qilish imkonini yo'qqa chiqaradi. Har yili ishlab
chiqarilgan mahsulot go'yo har yili to'la iste'mol qilingan bo'lib chiqadi. O'z-o'zidan
ravshanki, bunday sharoitda kengaytirilgan takror ishlab chiqarish emas, hatto oddiy ishlab
chiqarish mumkin bo'lmay qoladi (doimiy kapital S ko'p yillar ish beradi).
Smit takror ishlab chiqarish muammosini echish uchun yo'l kidirib o'z nazariyasiga
yalpi va sof daromad o'rtasidagi farqni kiritadi. Muayyan mamlakatning yillik barcha
mahsuloti yalpi daromad bo'lsa, sof daromad yalpi daromadning shunday bir qismiki, uni
shu mamlakat aholisi o'z kapitalini sarflamay iste'mol zahirasiga qo'yishi mumkin.
Smitning xatosi shuki, u yillik mahsulot qiymatini shu yili yangidan hosil qilingan
qiymat bilan aynan bir deb o'ylagan (milliy daromad). Lekin yangidan hosil qilingan
qiymat daromadlarga ajraladi, yillik mahsulot qiymati ishlatilgan ishlab chiqarish vositalari
qiymati, ya'ni doimiy kapitalni ham o'z ichiga oladi. Bu xatolik Smitning qiymat
to'g'risidagi ta'limotining kamchiligi va cheklanganligidan kelib chiqqan.
Umuman, bu erda gap kengaytirilgan emas, balki oddiy tarkor ishlab chiqarish
to'g'risida fikr yuritiladi.
Smit mehnatning ikkiyoqlama xarakterini tushunmasdan, abstrakt mehnat yangi
qiymat hosil qilishini, konkret mehnat esa ishlab chiqarish vositalari qiymatini yangi
yaratilgan mahsulotga o'tkazishini ko'rsata olmadi. Ijtimoiy mahsulot qiymatidan doimiy
kapital qiymatini yo'qotib qo'ygan Smit kapital jamg'arilishini butun qo'shimcha
qiymatning qo'shimcha ish haqiga aylanishi bilan teng degan xato qisqacha xulosalar
chiqardi. U o'ylardiki, kapitalistik ishlab chiqarish rivoji bilan ishchilar va ularning
iste'moliga talab ham bir xil sur'atda oshadi, chunki daromad va shaxsiy iste'mol ishlab
chiqarish bilan parallel o'sadi (bir qancha mamlakatlarda shunday bo'lmoqda).
A.Smit erkin raqobat davridagi Buyuk Britaniyadagi iqtisodiy siyosatni asoslashga
katta e'tibor berdi. U ishlab chiqaruvchilarga iqtisodiy erkinlik ta'minlashni, davlatning
iqtisodiy hayotga aralashmasligini talab qilardi. Ammo mamlakatning mudofaa manfaatlari
iqtisodiyotdan ustun ham bo'lishi mumkin degan fikri ham bor, ya'ni bu ba'zi paytlarda
davlatning iqtisodga aralashuvi zarur deganidir. Smit iqtisodiyotda davlat sektorining
samarasizligini ko'rsatib, «hukumat har doim va istiznosiz buyuk isrofgarchidir» deydi.
Shu sababli davlatning faqat uch funksiyasi tan olinadi: 1) huquq-tartibot; 2)mamlakat
xavfsizligini ta'minlash; 3)jamiyatga zarur bo'lgan (ammo xususiy sektor tomonidan
tuzilmagan) ijtimoiy korxona va muassasalarni ta'minlash.
Umuman to'g'ri bo'lgan bu fikrlar, ya'ni davlatning iqtisodiyotga aralishish
chegaralari keyingi paytda qayta ko'rib chiqilmoqda.
U sex tartib-qoidalari, eskirgan qonunlar, korporasiyalar va savdo monopoliyalari
imtiyozlariga qarshi chiqdi, ya'ni hamma uchun bir xil imkoniyatni yoqladi. Hodisalarning
stixiyali borishini va raqobatni har qanday cheklash iqtisodiy rivojlanishni albatta
sekinlashtiradi. Ammo Smit davlatning ayrim funksiyalarini ijobiy baholadi, masalan,
mamlakat ichki tartibini saqlash, tashqi harbiy xavf-xatardan asrashni xo'jalik rivojining
zaruriy shartlari deb hisobladi.
Davlat moliyaviy faoliyatiga alohida ahamiyat berilgan. Smit o'z asarining
beshinchi, oxirgi kitobini davlat byudjeti va davlat qarzlariga bag'ishlagan. U faqat butun
jamiyat manfaatlariga mos keladigan davlat xarajatlarinigina qo'llab-quvvatladi, «arzon
davlat» tezisini ilgari surdi.
Smit zamonaviy davlatning soliq siyosatining nazariy asoslarini yaratdi. Soliqlar
fuqarolarning kuchi va imkoniyatiga mos kelishi, ishga yaroqli har bir kishiga alohida
belgilanishi kerak, soliq imkoni boricha arzon, uning shakli va olinish vaqti esa to'lovchi
manfaatiga mos kelishi zarur (shu g'oyalarga to'la amal qilayotgan davlatlar rivoj
topayotir).
Sanoatchilar manfaatlarini himoya qilgan olim lendlordlar, ya'ni yirik er egalariga
belgilangan soliq immunitetiga (imtiyozga) qarshi chiqdi. Er rentasi davlat solig'i
qo'yiladigan eng qulay ob'ektdir. Smit foydadan olinadigan soliq samarasiz degan qisqacha
xulosalar chiqardi. Korxona egasi foydani saqlash uchun o'z mahsulotiga yuqori baho
qo'yish bilan soliq og'irligini iste'molchi ustiga yuklaydi. U ish haqidan olinadigan soliq
ham mahsulotga loyik emas deb hisoblaydi. Bu soliqni ham korxona egasi to'laydi, chunki
tirikchilik minimumini ta'minlashi kerak.
Smit merkantilizmga, shu bilan birga savdodagi proteksionizmga (davlat tomonidan
cheklashlar, soliq, bojxona va boshqalar), tashki savdodagi har qanday cheklashlarga
qarshi edi. Olimning siyosati feodalizm qoldiqlariga katta zarba bo'ldi.
Olimlar Smitga baho berib, «ilg'or burjuaziyaning buyuk mafkurachisi» degan edilar.
Lekin u aslida bozor iqtisodiyotining mafkurachisi sifatida nom chiqardi.
Smit nochor ahvolga tushib qolgan iqtisodiyotni rivojlantirish uchun quyidagi uch
omilni ko'rsatib bergan edi: 1) mamlakatda tinchlik, osoyishtalik bo'lishi va saqlanishi; 2)
me'yordagi yengil soliqlar tizimi; 3) davlat iqtisodiyot ishlariga hadeb aralashavermasligi
zarur, iqtisodiyot tabiiy ravishda amalga oshaveradi.
Bu qoidalar bizning mamlakat xo'jaligiga ham bevosita oid fikrlar hisoblanadi.
A.Smit bo'yicha ijtimoiy takror ishlab chiqarish F.Kene bo'yicha ijtimoiy takror ishlab
chiqarish F.Keneda oddiy takror ishlab chiqarish jarayoni aks etgan bo'lsa, A.Smitda oddiy
(xususiy) hol va kengaytirilgan takror ishlab chiqarish jarayonlari mavjud.
Unumli sinfning
kapitali qoplash fondi
yer
Unumsiz sinf
mahsuloti
Unumsiz sinfining
kapitalini qoplash fondi
Unumsiz sinf yalpi
maxsulot
Unumsiz sinfning
iste'mol fondi
Almashuv
fondi
Unumli sinf daromadi
Yer egalari (jamiyat
sof daromadi)
Yagona soliq (davlat
daromadi)
Unumli sinf kapitali va
mehnat
Unumsiz sinf kapitali va
mexnat
F. Kene bo`yicha ijtimoiy takror ishlab chiqarish
Do'stlaringiz bilan baham: |