6-MAVZU: O’ZBEKISTON 1925-1941 YILLARDA. MAJBURIY JAMOALASHTIRISH
FOJIALARI. O’ZBEKISTON SSR DAGI IJTIMOIY O’ZGARISHLAR
Reja:
1. Respublikada sanoat qurilishining suniy jadallashtirilishi.
2. Ijtimoiy-siyosiy hayot. Ommaviy qatog‘onlarning avj oldirilishi.
3. Qishloq xo‘jaligini isloh qilishdagi ziddiyatlar. Majburiy jamoalashtirish fojealari
4. O‘zbekiston SSRdagi ijtimoiy o‘zgarishlar.Hujum harakatlari.
5. O‘zbekiston SSRdagi ijtimoiy o‘zgarishlar.Hujum harakatlari.
6. Talim, fan va madaniyat
hukmron mafkura izmida
7. Milliy siyosat va milliy munosabatlar.
Respublikada sanoat qurilishining suniy jadallashtirilishi.
Birinchi besh yillik davrida O‘zbekistonda 289 ta sanoat korxonasi qurildi va ishga
tushirildi, 79 ta korxona qayta tashkil etildi. sanoatning asosiy ishlab chiqarish fondlari 3
baravar. neft qazib chiqarish 2,5 baravar, metall ishlash sanoati mahsulotlari 6 baravar,
cement
ishlab chiqarish 3,5 baravar ortdi. Engil sanoatning ko‘pchilik, poyabzal ishlab chiqarish,
tikuvchilik sohalari va ip gazlama ishlab chiqarish suratlari muttasil oshib bordi. Ana shu davrda
O‘rta Osiyoda paxtachilik mashina sozligining to‘ngichi bo‘lgan «Toshqishloqmash», Quvasoy
cement zavodlari barpo etildi. «Chirchiqqurilish», Toshkent to‘qimachilik kombinati qurilishi tez
suratlar bilan olib borildi. Farg‘onada to‘qimachilik fabrikasi va yog‘ zavodi, Toshkent. Buxoro
va boshqa shaharlarda tikuvchilik fabrikalari ishga tushirildi.
Sanoatning rivojlantirilishi energetika bazasini kengaytirishni talab qilardi.
YAngi elektr
stanciyalari Farg‘ona, Samarqand. Toshkent va boshqa joylarda qurildi. 1932 yilda barcha elektr
stanciyalarining soni 1928 yildagi 16 ta urniga 49 taga etdi, elektr quvvati ishlab chiqarish esa 7
baravardan ziyodroq oshdi. 1932 yilda respublikada 89,7% paxta tolasi, 54,2% cement, 56,4%
o‘simlik yog‘i. 47,2% ipak xom ashesi ishlab chiqarilgan edi.
To‘g‘ri industrlashtirishni suniy jadallashtirish oshkora mamuriy tazyiq o‘tkazish,
haybarakallachilik
bilan taminlanar, bu esa sanoat qurilishi sifatiga salbiy tasir ko‘rsatardi.
Korxonalarning aksariyat qismi texnologik jihatdan eskirgan asbob-uskunalar bilan jihozlanardi.
Mamuriy zo‘ravonlik o‘tkazish tajribasi mashum urush yaqinlashgan sari tobora ortib
bordi. SSSR Oliy Sovetining 1940 yil 26 iyundagi mehnat intizomini yaxshilashga bag‘ishlangan
farmoniga muvofiq ishga kechikib kelganlik uchun jinoiy javobgarlik joriy qilindi. Bu farmonni
amalga
oshirish shunga olib keldiki, milliy sanoat qurilishi sohasidagi minglab ishchilar va
texnik xodimlar turmalarga tashlanib, mahbuslarga aylantirildi.
Shunday qilib, O‘zbekistonda «socialistik sanoatlashtirish» Markazning
xohish-irodasi va
manfaatlari asosida amalga oshirildi. Sanoat ishlab chiqarishini belgilash va ishchi,
mutaxassis
kadrlarni shakllantirishda imperiyacha maqsadlar ustivorlik qildi. Shu yo‘sindagi yondashuv
Sovet davlatinint keyingi bosqichlarida ham namoyon bo‘ldi.
Bularning barini oktyabr
to‘ntarishidan keyin qaror topgan ijtimoiy tuzum, O‘zbekiston
SSR bilan kommunistik
metropoliya o‘rtasidagi imperiyacha munosabatlar mantiqi yuzaga keltirgan edi.