4-Мавзу. Ислом таълимоти асослари

Калом илмида “ширк”, “куфр”, “қиёмат” тушунчалари
4.3.6-Чизма

1. 
   Ширк (араб. – бирга қатнашиш, шериклик; Аллоҳнинг шериги бор деб ҳисоблаш, кўпхудолик) - шерик келтириш. Ширкнинг шаърий тушунчаси – Аллоҳнинг зоти, сифатлари, исмлари, ишлари ва ҳукмларида шериги бор деб эътиқод қилиш. Исломда ширк кечирилмас гуноҳ ҳисобланади. Ширкнинг турлари: 1) ибодатда ширк келтириш; 2) дуода ширк келтириш; 3) раббийликда ширк келтириш; 4) ҳукмда ширк келтириш; 5) мулк ва султондаги ширк келтириш; 6) халқ – яратишдаги ширк келтириш; 7) итоатда ширк келтириш; 8) ташридаги ширк келтириш.
   

2. 
   Куфр (араб. – яшариш; ношукрчилик; кофирлик) – исломий эътиқодга кўра, ислом динини ёки Аллоҳ, борлиқ ва инсон тўғрисидаги исломий дунёқарашни тан олмаслик, ягона Аллоҳ, унинг фаришталари, пайғамбарлари, илоҳий китоблари, қазо ва қадарига ишонмаслик ҳамда бундай дунёқараш ва ақидага қарши курашиш; имонсизлик, кофирлик, Кўп ҳолларда куфр Аллоҳга ишонмаслик. Аллоҳга ширк келтириш (масалан, кўпхудолик, ягона Аллоҳдан бошқа нарсаларга – ўсимлик, ҳайвон, жонсиз мавжудотлар ва бошқаларга сиғиниш), ислом пайғамбарлари ва муқаддас китоби Қуръонни тан олмаслик, исломий эътиқодда Аллоҳ томонидан ҳаром қилинган нарсаларни ҳалол деб эътиқод қилиш ва ҳоказо. Куфрнинг 3 тури мавжуд:
   

1. 
   Ҳақиқий куфр – дилида ҳам, тилида ҳам ўзининг кофирлигини инкор этиш;?
   
2. 
   Инодий куфр – Аллоҳнинг ҳақлигини, Муҳаммад (с.а.в.)нинг ҳақиқий пайғамбарлигини била туриб, қайсарлик қилиб имон келтирмаслик.
   
3. 
   Ҳукмий куфр – баъзан шариатга хилоф ишларни қилиш ёки куфр сўзларини билиб-билмай гапириб қўйиш сабабли куфрга ҳукм қилинувчи ҳолат.
   

Ҳозирги вақтда ислом динини ниқоб қилиб олган, бузғунчи-экстремист “Толибон”, “ИШИД” ва ҳ.к.

3.