11-mavzu. Qo‘l to‘pi o‘yin texnikasi

Himoya texnikasi
Himoyachilar hujumchilarga qarshi turadi va ularning xilmaxil ko‘p sonli usullariga qarshilik qiladi. Qarshi turadigan himoyachi harakatlari to‘p bilan bo‘lgan va to‘psiz bo‘lgan o‘yinchiga qarshilik qiladigan usullardan iborat. To‘psiz hujumchi ochilishga, faol pozitsiyaga chiqishga urinadi. Himoyachi harakatlari hisobiga bu chiqishlarga qarshilik qiladi, to‘pni olib qo‘yish yoki o‘yinchini ta’qib qilishga qulay o‘rin egallashga urinadi. To‘psiz o‘yinchiga qarshilik to‘g‘ri joyni tanlashdan boshlanadi va turli usullarda harakatlanish, burilish, sakrashlarni o‘z ichiga oladi. Harakatlanish (ko‘chib yurish) himoyaning asosini tashkil etadi. Himoyada turishda tez harakatlana olish, yugurish va sakrash to‘p bilan bo‘lgan o‘yinchiga qarshi harakatlar muvaffaqiyat garovi. Hujumchiga qarshi to‘pni olib qo‘yish, ilib olish, olib yurganda urib yuborish va otganda
blokirovkalash (to‘sish) qo‘llaniladi.

Turish barcha himoyaviy harakatlarning dastlabki holati hisoblanadi. Turishda himoyachi oyoqlari biroz egilgan, muvozanatni saqlagan va istalgan tomonga hujumchi harakatini nazorat qilish imkonini beradigan tezlikda harakatlana olishga tayyor bo‘ladi. Oyoqlar parallel yoki bittasi oldinroqqa qo‘yilgan bo‘ladi. Oyoqlar parallel turganda himoyachi istalgan tomonga

harakatlana oladi. Oldinga bir oyoqni qo‘yib turish himoyachiga tezda yaqinlashish, to‘pni olib qo‘yish yoki blokirovkaga chiqish, himoyadan hujumga tez o‘tish imkonini beradi. Himoyachi harakatlanishining o‘ziga xosligi uning orqaga qarab yugurishi, burilishi va tez yugurishlar bilan almashinishidir.
Burilishlar texnikasi, har xil yugurish va to‘xtash, hujumchi o‘yinchining siljish texnikasida ko‘rinadi.