1-mavzu. Turk tilida ot so’z turkumi (TÜRKÇede iSİM) Tayanch so’z va iboralar

-cık (–cik, -cuk, -cük). Ba’zi tilshunoslar tomonidan shakl yasovchi qo’shimcha ham deb qaralayotgan -cik qo’shimchasi turk tilida ko’p uchraydigan kichraytirish va erkalashni ifodalovchi otlar yasash bilan birga bir qator sifatlar ham yasagan. Bu qo’shimcha so’zlarga qo’shilib o’zidan oldin kelgan undoshni tushishiga sabab bo’ladi. Bunda, odatda sifatlardan sifatlar yasaladi: ufacık (ufak-cık), küçücük (küçük-cük), yumuşacık, (yumuşak-cık) kabi. Ba’zan esa u o’zidan oldin bir vokal (unli) orttiradi: az-ı-cık, dar-a-cık kabi.

Bu qo’shimchani qo’llashning yana bir o’ziga xos shakli uning -ca, -ce, -ça, -çe qo’shimchasidan keyin kelishidir: usul-ca-cık, yavaş-ça-cık, demin-ce-cik, ufa-cı-cık (ufa-ca-cık) kabi.

Bu qo’shimcha hozirda vokal garmoniyasiga bog’liq o’laroq to’rt shaklga ega. Ularda -ç qo’llanganda talaffuz qo’pol (“quloqni tirmalovchi”) bo’lgani uchun, deyarli qo’llanmaydi. Uning erkalash va mehr-sevgini ifodalash vazifasi juda samarador bo’lib, bu vazifasi bilan unga ko’pincha egalik qo’shimchasi qo’shilib juda ko’p otlar yasalishini “Ot” bobida ko’rib chiqdik.