Iskandariyalik Geron
(e.a. I - II asrlar), Iskandariyalik Papp (III asr), ular
Arximed ilmiy merosiga arzimagan narsa qo`shdilar va ularning mexanikaga doir
ishlari ko`chirmakashlik xarakteriga egadir. Geron va Papp davridan mexanikani
sodda mashinalar haqidagi fan deb qabul qilina boshlandi, bu mashinalar asosan
beshta, ya`ni, vorot, richag, blok, pona va vint deb hisoblanardi. So`nggi ikkita
mashina qiya tekislik xususiyatlariga asoslangan bo`lib, ularning ishlash qonuni na
Arximedga, na undan keying qadimgi va o`rta asrlardagi mualliflariga ma`lum
bo`lmagan.
Geron turli avtomatlar va ilk bor bug` turbinaning modeli bo`lmish birinchi
issiqlik dvigatelni, ya`ni, eolipilning ixtirochisi sifatida tan olindi. Tan olish
kerakki, Geronning eolipili hech qanday foydali ish bajarmas va shunchaki ermak
bo`lib qoldi. Bu narsa vaqtidan oldin qilingan ixtirolar ularni kayta ishlash uchun
vaqt yetilmaguncha o`z rivojini topaolmasligini isbotlaydi. Issiqlik dvigatelning
tarixi XVII asrda atmosfera bosimi kashf qilingandan so`nggina boshlanadi. qizig`i
shundaki, Geronning ko`pgina avtomatlarining ishlash tamoyili atmosfera
bosimiga asoslangan edi, vaholanki, Geronning o`zi havo bosimi haqida hech
qanday tasavvurga ega emasdi va uning o`zi qo`llagan sifonning ish tamoyilini suv
oqimining uzluksizligi bilan izohlagandi. Shuni ta`kidlab o`tish joizki, Geron nur
akslanish qonunini eng kam vaqt tamoyili bilan, ya`ni, yorug`lik nuri ko`zgudan
shunday akslanadiki, yorug`lik manba, ko`zgu va qabul qiluvchi nuqtani
birlashtirib turuvchi yo`l o`tishi uchun eng kam vaqtni talab etadi deb ilk bor
asoslab bergan. Optika uchun muhim bo`lgan Ferma - Gamilton variasion
tamoyilining tarixi ana shundan boshlangan. Qadimgilarning optikasi haqida so`z
yuritar ekanmiz, qadimgi donishmandlar, chunonchi Arximed ham, nurning
sinishiga va meteorologik optikaga doir bir qancha qiziqarli kuzatuvlar qilishgan
deb ta`kidlab o`tishimiz zarur. Biroq, nur sinishining aniq qonuni ularga ma`lum
bo`lmagan. Qadimgi dunyoning buyuk astronomi, sayyoralarni olamning
geotsentrik tizimidagi harakatlanish nazariyasini juda katta san`at bilan ishlab
chiqqan Klavdiy Ptolemey suvda va shishada yorug`liklarning tushish va sinish
burchaklarini kattagina aniqlikda o`lchay olgan. Biroq, o`zining ma`lumotlaridan
sinish qonunini u chiqarmagan va sinish burchagi tushish burchagiga
proporsionaldir deb hisoblagan. Sinish qonunining bunday ta`rifidan Kepler ham
foydalangan, hozirda ham elementar darsliklarda linzalarning formulalarini
chiqarishda tushish burchaklarni kichik deb hisoblashadi ("nul dastalar" optikasi)
va burchaklarning sinuslarini burchaklar qiymatlarining o`ziga almashtirishadi.
Qadimgilarning optikaga doir nazariyalariga kelsak, yorug`likdek murakkab
va nozik fizikaviy hodisada to`g`ri yondoshish yo`lini topish oson emasdi. Optik
nurlar nazariyasi Yevklid, Arximed va Ptolemey tomonidan keng qo`llanilgan.
Atomistlar
buyumlardan
ajralib
chiquvchi
va
ko`zda
ko`rish
xissiyotlarniqo`zg`atuvchi "tasavvurlar" nazariyasini ilgari surdilar. Optik nurlar
nazariyasiga qarshi chiqqan Aristotel o`rtada turgan muhit haqida ham fikr
yuritgan va uning noaniq ta`rifida to`lqinli nazariya haqidagi taxminini ko`rish
mumkin. Aristotel fikricha, ranglar qoramtir va oqishlarning ta`sirlashuvidan kelib
chiqadi. Umuman olganda, Aristotelning fizikasi qarama-qarshi, ya`ni, issiqlik -
sovuqlik, quruqlik - namlik, qorongulik - yorug`lik sifatlaridan keng foydalanadi.
Bunday "sifatlar fizikasi" o`rta asrlarda keng tarqalgandi.