0 ‘ т к I r h o s h I m o V

Uzun kechalar
65
Ochilning ishtahasi iniga kirib ketgandi. Shuning uchun stul 
suyanchig‘iga yelkasini tashladi-da, bemalol tomosha qila 
boshladi.
Lola bir eriga, bir televizorga qarab qo‘ydi-da, zipillab tele­
vizor oldiga bordi. Sharaq-shuruq qilib boshqa kanalga oldi. 
Qo‘ltiq tagiga sepilsa, hidini yo‘qotadigan allaqanday ,,sehrli“ 
atir reklama qilinayotgan ekan.
- Men futbol ko‘rmoqchiman, inson! - dedi Ochil bo‘- 
kirib.
- Men reklama ko‘rmoqchiman! - Lola pinagini buzmay 
kuldi. - Qarang, sizga mos dezdorant shekilli?
Ochil yana birpas tursa, xotinini bir balo qilib qo‘yishi 
mumkinligini bilib, narigi uyga kirib ketdi. 0 ‘zini divan- 
ga tashlagancha shiftga tikilib uzoq yotdi. „Bu qanaqa tur- 
mush, - o‘yladi g‘ijinib. - Na ishda halovat bor, na uyda. Lola 
awallari ham shunaqamidi yoki bunaqa odati keyin chiqdimi, 
haliyam yaxshi bilmaydi. Besh-olti oy inoq yashashdi. Keyin 
mayda-chuyda janjallar ko‘paya boshladi. U Lolaning bun- 
chalik lattaparastligini bilmagan ekan. To‘g‘ri, uylanmasdan 
ilgari ham uchrashuvlarga borganida Lola iloji boricha har sa- 
far yanga kiyim kiyib kelishga harakat qilardi. Ochil bunga 
chandon e’tibor bermasdi. Lolaning bunday yasan-tusanlari 
ota-onasiga qanchalik qimmatga tushganini bilmagan ekan. 
Qiziq, xotini shunaqa narsalami topadiki, aytishga Ochilning 
tili kelishmaydi. Tag‘in ular o‘z narxiga topila qolsa go‘rga- 
ya, uch bahosiga olish kerak. Odamlar pul yig‘ib chet ellarga 
sayohat qiladi, kurortlarga borib dam oladi. Bulaming topin- 
gani qayoqqa ketayotganini hech kim bilmaydi“.
U Haydar akaning boyagi gapini esladi. Asli oshga bora 
qolsa bo‘larkan. Shuncha gap-so‘z yo‘q edi. „Rostdanam 
xotinning izmidan chiqmaydigan bo‘pqopman, - deb o‘yladi 
u. - Janjal chiqmay qo‘ya qolsin deb tamom bo‘ldim...“
Ochil shu onda bir narsani esladi. Bahorda mana shu Hay­
dar aka sayyohlik yo‘llaimiasi bilan Hindistonga boradigan

---

66