0 ‘ т к I r h o s h I m o V

Uzun kechalar
55
- Laylak! - dedi jerkib. - Laylak deyapman-ku, karmisiz!
Shunday dedi-yu, jahl bilan tez-tez yurib ketdi. Nachora, 
yigit yosh, yigit navqiron. Uning yumushi ko‘p. Hali shahar- 
ga qaytishi kerak... Uning g‘o‘r, go‘dak bolalari bor...
SIRLI YULDUZ
Yoz kechalari tom ustida tunaganmisiz. Somonsuvoq qi- 
lingan tomda? Biz bolaligimizda ko‘pincha tomda yotardik. 
Hovlidagi supada uxlasangiz ham bo‘ladi-yu, tom boshqa- 
cha-da! G‘ir-g‘ir shabada esib turadi. Tomning bir chekkasi- 
ga, bo‘yra ustiga yoyib qo‘yilgan o‘rik bargi yalpiz hidiga 
qo‘shilib shunaqangi yoqimli is taratadiki! Hamma yoq jim- 
jit. Chigirtkalar muttasil chirillaydi, ammo siz ulaming ovozi- 
ga darrov ko‘nikib qolasiz. Eshitmay ham qo‘yasiz. Faqat 
onda-sonda it akillaydi. Paxsa devoming allaqaysi teshigida 
kaltakesak chirqillab qoladi. Olis-olislardan poyezdning taq- 
taq, taqa-taq tovushi bir zum quloqqa chalinadi-yu, tag‘in 
qorong‘i sukunat qo‘yniga singib ketadi. Osmonda yulduzlar 
g‘uj-g‘uj... Xuddi qora kigizga bir o‘choq cho‘g‘ sachrab 
ketgandek. Bir joyda to‘da-to‘da, bir joyda siyrakroq...
Hammamiz qator o‘rin solib yotamiz: oyim, ukam, men, 
opam, o‘rtancha akam, katta akam, dadam... Oyim bilan da- 
dam biz - bolalar kechasi turganimizda uyqusirab tomdan 
yiqilib ketishimizdan qo‘rqib, yonimizda yotishadi. Ikkalovi 
ikki tomonda.
Oyim ertakka usta. Juda bo‘lmasa ming marta qaytargan 
cho‘pchagini yana aytib beraveradi. Dadam hech aytmaydi. 
Faqat bir marta, o‘shandayam aka-ukalar yetti yulduz ustida 
tortishib qolganimizda aytib bergan.
Shundoq qilib hammamiz osmonga-yulduzlarga tikilib 
yotibmiz. Eng avval ko‘zga tashlanadigan yulduz qaysi? 
Albatta, yetti og‘ayni-da! Yetti og‘aynini bilmagan odam 
bormi? Katta akam bo‘lsa o‘sha kuni hammamizni „yeng- 
di“.

---

56