Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

у бунақа нарсалар ҳақида ўйлаб ўтирадиган аёл
эмасди. У ўз бурчини бажарганди, ахир. Ҳомий-
лик тугади. Тарбияланувчининг тақдири келажак-
да нима бўлса-да, унинг иши йўқ. Тирик қолса -
яхши, ўлса - ундан яхши, муҳими, ҳаммаси қону-
ний бўлиши керак. Шунинг учун жаноб Грималдан
болани топширганлигини ёзма равишда тасдиқла-
шини сўради, ўз навбатида, ўн беш франк олгани

---

«Ифор>
41
ҳақида имзо чекди ва Шаронн кўчасидаги уйига
жўнади.
Унинг зиғирчаям виждони қийналмади. Ак-
синча, нафақат қонуний, балки адолатли иш тут-
дим, деб ўйлади, унинг учун ҳеч ким пул тўламай-
диган боланинг етимхонада бўлиши бошқа бола-
лар ҳисобидан бўларди, ҳатто ўз ҳисобидан бўлса
ҳам, балки, бошқа болаларнинг келажагига ёки
ўзининг келажагига хавф соларди, ва охир-оқи-
бат ҳали ҳаётда истамаган ягона нарсаси - ўзини
ундан асраб юрган хусусий ўлимига ҳам дахл қи-
ларди.
Шундай экан, шу ерда биз Гайар хоним билан
хайрлашамиз, ва кейин ҳам у билан бошқа уч-
рашмаймиз, бир неча жумла билан унинг сўнгги
кунларини ёритамиз. Гарчи хоним қалбан бола-
лигида ўлган бўлса-да, бахтга қарши у қариб-қар-
тайиб кетгунича яшади. Исо туғилганидан кейин-
ги 1782 йилнинг ёзида етмиш ёшида ўз ҳунари-
ни қўйиб мўлжали бўйича мулк ери (рента) сотиб
олди, ўз уйида ўтириб ўлимини кутарди. Лекин
ўлим ҳеч келай демасди. Ўлим ўрнига бошқа бир
нарса - дунёдаги ҳеч бир одам ўйламаган ва ҳали
мамлакатда ҳеч қачон бўлмаган воқеа, айнан
инқилоб, яъни қутурган тезлик ила барча ижти-
моий, ахлоқий ва ғайритабиий муносабатларга