Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

ларга бўлиб берадиган ўш а оқ ичимлик Гренуй

---

«Ифор»
37
томонидан ҳиди ва таъмига кўра умуман бошқа-
ча қабул қилинса-да - ахир у совуқ ёки қайноқ
бўларди, у ёки бу сигирдан келарди, қаймоғини оз
ё кўп олган бўлишарди - доимо сут деб аталарди.
Дақиқада, балки сонияда юзлаб алоҳида ҳидлар
қўчган ва янги бирликка қўшилган ҳидлар тузил-
масини ташкил этган тутун ҳам, гулхан тутуни ҳам
фақат бир, айнан бир номни: «тутун»ни билдирар-
д и ... ҳар қадамда, ҳар бир нафасда ўзгача ҳидга
тўлиб борадиган ва шу билан ўзга ўхшашлик ила
жонланадиган - ер, тупроқ, ҳаво - фақатгина ай-
нан шу уч беўхшов сўзлар билан аталиши керак
эди - ҳид билиш орқали қабул қилинадиган олам
бойлиги ва тил камбағаллиги ўртасидаги ушбу
барча тафовутлар кичик Гренуйни умуман тил-
да иккиланишга мажбур қиларди; фақат бошқа
одамлар билан бевосита мулоқот талаб этилганда-
гина у бу сўзни ишлатишга мажбур эди.
Олти ёшида ҳид орқали бутунлай ўз муҳитини
пайқади. Гайар хонимнинг уйидаги ҳар бир нар-
сани, Шаронн қўчасининг шимолий қисмидаги
ҳар бир жой, ҳар бир одам, ҳар бир тош, дарахт,
бута ёки девор, ҳатто ҳар бир кичкина бурчакни
ҳид билан биларди, танирди, уларни бутун бетак-
рорлиги билан хотирасида сақларди. У ўн минг,
юз минг хос, бетакрор ҳидларни йиғди ва уларни
ўз тасарруфида шундай аниқлик, шундай ёрқин
тутдики, агар уларни қайта тинглагудек бўлса,
нафақат эсларди, балки ҳақиқатан ҳам уларни
тингларди; ундан ҳам кўра у ўз тасаввурида улар-
ни янгича уйьунлаштирар ва шу йўл билан ўзида
шундай ҳидлар яратардики, улар умзшан ҳаётда