Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

экипажни муваффақиятли ғоя сифатида қабул
қилдилар. Кўплар бош қаҳрамоннинг бундай
чиқишини ҳатто ўринли деб топдилар. Бундай
фавқулодда манфур жиноятчига истисновий
муносабат зарур эди. Уни оддий қароқчи каби
майдонга занжирларда тортиб келиш ва қамчин
билан уриш мумкин эм ас, ахир. Бунда ш ов-ш ув-
ли ҳеч нарса бўлмас эди. Яхшиси уни бой эки-
пажнинг юмшоқ ўриндиғидан кўтариб хочга
элтиш керак - бунда нисбатан каш ф қилинган
шафқатсизлик бор эди.
Карета кунда ва минбар оралиғида тўхта-
ди. Малайлар араванинг орқасидан сакради-
лар, эшикчани очдилар ва кичик йиғма зинани
қўйдилар. Полиция лейтенанти, ортидан қўриқ-
чилар офицери ва охири Гренуй чиқди. У ҳаво-
ранг қурткада, оқ кўйлакда, оқ ипак пайпоқда ва
тўқали қора туфлида эди. Уни кўз узмай кузат-
дилар. Уни ҳеч ким қўлидан ҳам тутмаганди. У
каретадан озод одам каби чиқди. Ва шунда мўъ-
жиза юз берди. Ёки мўъжизага ўхшаш нимадир,
айнан - кўз кўриб қулоқ эшитмаган, агар умуман
яна қачондир бу ҳақда сўзлашга қарор қилсалар
(улар эса ҳеч қачон гапирмаганлар, негаки улар-
нинг ҳаммаси кейинроқ бундай ишга алоқадор
эканликларини тан олишга уялардилар), барча
гувоҳлар буни мўъжиза деб атаган бўлардилар,
Гап шунда эдики, ён бағирликлар ўраган дар-
возалар ёнидаги майдонда жойлашган ўн минг
одам бирданига, бир лаҳзада ҳозиргина карета-
дан чиққан ҳаворанг курткадаги кичкина одам
ҳеч қанақасига қотил бўлиши мумкин эмас, деб

---

282
Патрик Зюскинд
комил ишончга киргандилар. Нафақат унинг ўх-
шашига шубҳаландилар! Уларнинг олдида агар