Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

уйиб кўярдилар. Ўз вақтида Дрюо катта қозонда
чўчқа ва мол ёғини эритарди. Гренуй супургидек
узун қуракча билан доимий аралаштириб туриши
керак бўлган бу қаймоқсифат қайнатмага Дрюо
курак ёрдамида тирик гулларни ирғитарди. Ўлгу-
дай қўрққан одамнинг кўзидек улар бир лаҳзаги-
на юзада ётар ва уларни куракда тутиб қайноқ
ёққа тиққанда дарҳол бўзарардилар. Ва деярли
шу ондаёқ аллақачон юмшаб сўлиб қолардилар ва
маълумки, уларнинг ўлими шу қадар тез келар-
дики, олдиларида ўзларининг сўнгги муаттар на-
фасларини ўзлари чўкаётган муҳитга бермоқдан
ўзга йўл қолмасди, негаки, Гренуй буни англарди,
таърифга сиғмас ҳайрат ила, қанчалик кўп гул-
ни қозонда аралаштирса, ёғ шу қадар қучли ҳид
тортарди. Ва ахир ёғда ўлик гуллар ҳид таратмас-
дилар, йўқ, бу гуллар атрини ўзлаштирган ёғнинг
ўзи эди.
Бу орада қайнатма қуюқ тортди, уни ҳўл жа-
садлардан бўшатиш ва янги гулларга тайёрлаш
учун катта элакдан тез ўтказиб олишлари керак
эди. Шундай қилиб, улар солиш, аралаштириш ва
фильтрлашни кун бўйи дам олмасдан давом эт-
тирдилар, чунки жараён имиллашга қўймасди,
шу туфайли кечқурунга барча гуллар уюми қозон-
да ёғга қайнатиб олинди. Чиқиндилар - ҳеч нарса
йўқолмаслиги учун - қайноқ сувга солиниб охирги
томчисигача дук исканжасида сиқиб олинарди, бу
янада нозик ҳидли мой берарди. Лекин ҳиднинг
асоси, бутун гуллар денгизининг қалби қозондаги

---

«Ифор>
211
туткунликдаги ва кўриқланаётган, кўзга танхлан-
майдиган, кулранг-ок,, эндиликда аста совиётган
ёғда қоларди.
Эртасига мацерация1 деб аталадиган бу муо-