Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

уни бориб турган аҳмоқ деб ҳам ҳисобларди, чун-
ки Гренуй, унинг фикрича, ўз қобилияти билан
аллақачон уста мақомига етганди. Гренуй бўлса

---

218
Патрик Зюскинд
унинг бу фикрини мустаҳкамларди, ўзини астой-
дил аҳмоққа соларди, кибрнинг кичик бир белги-
ларини ҳам кўрсатмасди, гўё ўз даҳолигини бил-
маётгандай тусга кирар ва гўё усиз Гренуй ҳеч
кимдай, фақат тажрибали Дрюонинг буйруғи би-
лангина ҳаракат қиларди.
Кейин куз ортидан қиш келди. Устахона сокин
бўлиб қолди. Қозон ва шишачаларга беркитилган
гулларнинг ифори ертўлаларда турарди. Вақти-
вақти билан хоним у ёки бу ёғупани текшириш-
ни ёки қандайдир бир халта қуруқ ўтларни дис-
тиллашни буюрарди, лекин умуман унчалик иш
кўп эмасди. Яна ҳафтасига саватлар тўла зайтун
(ундан ёғнинг қаймоғини олиб, қолдиғини эса ёғ
чиқарувчиларга топширардилар) ҳамда вино ке-
ларди, уларнинг бир қисмидан Гренуй тозаланган
спирт оларди.
Дрюо устахонада борган сари кам кўринарди. У
ўз мажбуриятларини хонимнинг ётоғида бажарар,
агар тер ва маний ҳидига ботиб пайдо бўлса ҳам,
«Тўрт Шаҳзода»да йўқолиб кетиш учзшгина келар-
ди. Хоним ҳам пастга кам тушадиган бўлди. У ўз
хос ишлари билан ва мотам йили тугаши пайти-
гача кийимларини тайёрлаш билан шуғулланарди.
Гренуй кўп ҳолда кун бўйи унга тушликка шўрва,
кечки овқатга нон ва ёғ келтирадиган хизмат-
кор аёлдан бошқа ҳеч кимни кўрмасди. У деярли
шаҳарга чиқмасди. Касбий ҳаётда, айнан шогирд-
ларнинг доимий учрашувлари ва юришларида
унинг бор-йўқлиги ҳам билинмайдиган даражада