Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

унинг портретини чизади, ва барча уни Фран-
циянинг энг гўзал аёли деб айтади. Ва ўсмирлар
мандолина чертиб унинг деразаси тагида тунни
ўтказадилар... семиз бой эркаклар тиз чўкиб ота-
сидан қизнинг қўлини сўрайдилар... т^фли ёшда-
ги аёллар ҳам уни кўриши биланоқ оҳ тортади-
лар ва тушларида ҳеч бўлмаса бир қунга у каби
мафтункор бўлмоқни орзу қиладилар. Уларнинг
барчаси ҳақиқатда унинг ташқи кўринишига
эмас, гўё бенуқсон гўзаллигига эмас, балки ёлғиз
унинг бетимсол - шоҳона муаттарлигига мафтун
бўлганларини билмайдилар! Буни фақатгина у,
Гренуй, ёлғиз ўзи билади. У буни ахир ҳозир ҳам
билади.
Оҳ! У бу ҳидга эга бўлишни истайди! Лекин
ўшанда Марэ кўчасидаги каби телбаларча эга бў-
лишни эмас. У қизнинг ҳидини шунчаки ичиб ол-
ган, ўзига ағдарган ва шу билан бузганди. Йўқ,
девор ортидаги бу қизнинг бўйини ҳақиқий ўз-
лаштирмоқни истайди: уни терини шилгандай
ечиб олиш ва ўзиники қилишни истайди. Бу қан-
дай юз бериши керак, у билмасди. Лекин унинг
ихтиёрида ўрганиш учун икки йил бор эди. Моҳи-
ятан, бу ноёб гулнинг ҳидини олиб ўғирлашдан
қийин бўлмаслиги керак эди. У зфнидан 
тзф ди
.
Деярли чзгқур эҳтиром билан гўё муқаддас ёки
уйқудаги қизни тарк этаётгандек секин, бирор
киши унинг қимматбаҳо топилмасини кўриб қол-

---

208
Патрик Зюскинд
маслиги, эшитиб қолмаслиги, ҳеч ким эътибор
бермаслиги учун бир оз эгилганча йироқлашди.
Шу аснода у шаҳар девори бўйлаб қарама-қар-
ши томонга, қизнинг хуш бўйи йўқолгунга қадар
югуриб борди. Уни Фенеан чегарасидан ичкари