Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

лан товланувчи, лекин барибир ягона доимий ўз-
гарувчи, унинг ш арафига, Бую к, Ягона, Басав-
лат Гренуйга ҳамду сано айтувчи ажойиб аралаш
ҳидга қўшиб юбордилар, олтин муаттар булут
тахтида савлат билан ўтириб, у яна ушбу муат-
тарликни ўзига тортди, қурбоннинг ҳиди унинг
учун ёқимли эди. Ва ўз ижодини қайта-қайта ёр-
лақаш учун юксакликдан туш ди, ижоди эса унга
хуррамлиги, ҳаяжони ва муаттарликнинг барча
янги портлашлари билан миннатдорчилик бил-
дирарди. Бу вақт ичида оқшом туш ди, муаттар
бўйлар эса тун мовийлигидан янада ортиқроқ
мўъжизаларга ишоратлар сари кенгроқ тарқал-
ди. Олдинда жавоҳирлар билан анқиган ҳидлар-
нинг улкан мушакбозлигига тўла ҳақиқий рақс
кечаси турарди.
Бироқ Буток Гренуй бир оз толиқиш ҳис этди,
эснади ва деди: «Мана, мен буюк ишни амалга
оширдим, ва Мен буткул мамнунман. Лекин ҳам-
маси мукаммал бўлиши билан зериктира бошлай-
ди. Мен ундан кетмоқни истайман ва меҳнатга
бой ушбу кунни ўзимга яна бир хурсандчилик
келтириш билан якунламоқчиман».
Буюк Гренуй шундай деди, худди шу вақтда
оддий халқ қуйида ҳурсандчилик қилар ва рақс
тушарди. У олтин булутдан тушиб ўз қалбининг

---

158
Патрик Зюскинд
тунги мамлакати узра уйига - ўз юрагига инти-
ларкан, кенг қанот ёйиб сокин парвоз қилди.
27
О ҳ, бу - ўзига қайтмок, қанчалар ёқимли эди!
Икки карра унвон - оламларнинг Қасоскори ва
Бунёдкори - яхш игина толиқди, соатлаб ўз ижо-
дининг ҳаяжонларини тутиб туриш ҳам бир оз
машаққатли эди. Яратувчилик ва намойишкор-
лик илоҳий мажбуриятларидан тинкаси қуриган