Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

Буюк Гренуй хонаки хурсандчиликларни туйган-
дай бўлди.
Унинг юраги тошлоқ чўлдаги алвон қалъа эди.
Уни қумтепалар тўсиб турар, ботқоқлар воҳаси ва
хилма-хил тошдеворлар ўраб олганди. Унга фақат
ҳаво орқали кириб бориш мумкин эди. Унда
минглаб омборхоналар, минглаб ертўлалар, минг-
лаб ҳашаматли меҳмонхоналар бор эди, жумла-
дан, улардан оддий алвон ранглисида Гренуй,
энди ортиқ Буюк Гренуй эмас, тамомила жисмо-
ний ш ахс бўлган Гренуй ёки оддийгина қиммат-
ли Ж ан-Батист, кундузги меҳнатдан кейин дам
олишни ёқтирарди.
Қалъа омборларида шифтга етадиган баланд
жавонлар, уларда эса Гренуй томонидан умри
давомида йиғилган бир неча миллионлаб ҳидлар
жойлашганди. Қалъа ертўлаларида ҳаётидаги энг
яхши ҳидлар бочкаларда сақланарди. Улар тин-
дирилганда, тайёр бўлганда, уларни шиша идиш-
ларга қуйишар ва ишлаб чиқариш йили ва жойи-
га мос ҳолда километрлаб совуқ, нам йўлакларда
териб қўйишарди, улар шунча кўп эдики, ҳар бир
идишни синаб кўришга умр етмаган бўларди.
Бизнинг қимматли Ж ан-Батистимиз, сЬег 
301 
га қайтар экан, ўзининг алвон меҳмонхонасидаги

---

«Ифор»
159
шинам сўрисига ётаркан, керак бўлса, ва ниҳоят,
этикларини ечиб, - кафтларини уриб хизматкор-
ларини, кўринмас, билинмас, эшитилмас ва ҳам-
мадан ҳам ҳидга сезилмас, яъни тўла тасаввур-
даги хизматкорларни чақирар ва уларни омбор-
хоналарга, ҳидларнинг буюк қутубхонасидан
унга у ёки бу жилдни келтиришга юборар, уларга
ертўлага тушиб ичимлик келтиришни буюрарди.
Тасаввурдаги хизматкорлар унинг амрини бажа-