Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

ҳис этмай стол ёнида турарди. Хира шам ёғдуси-
да Бальдини стол ёнидаги одамнинг сурбетларча
ва ўзига ишонч билан ҳаракат қилаётганини кўр-
ди - ва жирканганидан қалтиради! Бунақалар,
ўйлади у, ва маълум бир лаҳзада илгари оқшомла-
ри гулгун шафақ ёнғинига чўмган шаҳарга боқиб
ҳис этган ўша қайғу, ўша мушкулот, ўша ғазабни
туйди; - бунақалар илгари бўлмаган; бу инсон зо-
тининг тамомила янги нусхаси эди, у фақатгина
бетартиб, бетизгин, тийиқсиз турғунлик даврида-
гина пайдо бўлиши мумкин эди... Аммо уни, бу
ўзига ишонган йигитнинг адабини бериб қўйиш
керак! Майли, у ўзининг масхарабозлигини туга-
тиб олсин, ҳали таъзирини ейди, бу ердан эмак-

---

106
Патрик Зюскинд
лаб чиқиб кетади, бу бўлмағур! Ярамас! Энди
умуман ҳеч ким билан алоқа қилмаслик керак,
бунақанги масхаравоз ярамаслар атрофда тўлиб
ётибди! Бальдини турғунлик даврига нисбатан ўз
ҳаяжони ва нафрати билан шу қадар банд эди-
ки, Гренуй нега бирдан барча идишчаларни ёпиб
қўйгани, сувқуйгични аралаштиргичдан суғуриб
олиб шиша идишнинг ўзини бўғзидан ушлаб чап
кафти билан ёпиб қаттиқ силкитганини дарҳол
сезмади. Фақат шиша идиш бир неча бор ҳавода
айланаркан, чиғириқ бўларкан, ундаги қиммат-
баҳо маҳсулот худди лимонад қориндан ҳалқумга
келиб тиқилгандай кўтарилиб қайтаркан, Баль-
дини нафрат ва даҳшат сўзларини сочди: «Тўх-
тат! - хириллаб ингради у. - Етар! Ҳозироқ тўхтат!
Бас қил! Шишани ҳозироқ столга қўй ва бошқа
ҳеч нарсага тегма, тушундингми? Бошқа гап йўқ!
Мен ақлимни йўқотганим аниқ, агар сенинг тен-
тагона эзмалигингга қулоқ солиб ўтирган бўлсам.