Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

250
Патрик Зюскинд
еткизишни буюрди; кузатувчи хизматкорларни
ҳам карвон билан жўнатди.
Ўзи эса Лаура ва унинг оқсочи билан Кабрига
бзфилди, у ерда тушликка тўхтадилар, кейин Тан-
нерон тоғ йўли орқали жанубга ҳаракатландилар.
Бу йўл фавқулодда оғир эди, лекин у Грас ва Грас
водийсини кенг ярим айлана бўлиб ғарбдан айла-
ниб ўтиш ва кечкурунга билинмасдан қирғоққа
етиб олиш имконини берарди... Риши эртасига
Лаура билан Лерен оролларининг энг кичигида
мустаҳкам жойлашган Сент-Оноре монастирига
етиб олишни режалаштирганди. Монастирь хў-
жалигини кексалигига қарамай ҳали ҳам ўзини
эплай оладиган монахлар тўдаси бошқарарди.
Риши уларни яхши биларди, чунки кўп йиллар
кетма-кет монастирдан эвкалипт ликёри, пиния
уруғи ва шамшод ёғи маҳсулотларини олиб сотар-
ди. Айнан ўш а ерда Иф қалъаси ва Сент-Маргарет
оролидаги давлат турмаси қаторида жойлашган,
Провансда энг ишончли жой саналган Сент-Оноре
монастирида у дастлаб қизини яширишга ҳаракат
қилди. Ўзи эса қирғоққа тез қайтади ва Грасни бу
сафар шарқдан Антиб ва Канин орқали шу куни
оқшомга қадар Вансга етиш зшун босиб ўтади. У
аллақачон у ерга ўз нотариусини барон де Буйон
билан уларнинг болалари - Лаура ва Альфонснинг
никоҳ шартномасини имзолаш учзгн таклиф қил-
ган. Бзшонга рад эта олмайдиган таклифни айт-
моқчи: бароннинг 40000 ливр ҳажмидаги қарзини
тўлаш, шзгнча ҳажмда қалин, бир неча ер майдон-
лари ва Маганоск остидаги ёғ корхонаси, ёшлар
учун 3000 ливр ҳажмида йиллик рента. Ришининг
ягона шарти шу эдики, шартнома ўн қундап ке-
йин қучга кириши керак ва ёшлар тўйдан кейи-