Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

168
Патрик Зюскинд
дан.бурнини қисди ва яна уни кийимига яқин-
лаштиргандагина очди. У Бальдинидан ўрганга-
нидек, синамоқчи бўлди: ичига ҳаво симирди,
кейин уни тутиб-тутиб чиқара бошлади. Ҳидни
тутиш учун иккала қўли билан кийимлари устида
қандайдир қўнғироқ ҳосил қилди, унга қўнғироқ
тилидай қилиб бурнини тиқди. У кийимдан ўз ҳи-
дини олиш учун нима керак бўлса қилди. Лекин
унда ҳид йўқ эди.- Унда минглаб бошқа ҳидлар бор
эди. Тошлар, қумлар, пўпанак, елим, қарға қони-
нинг ҳиди, ҳатто кўп йиллар олдин Сюлли яқини-
дан сотиб олган колбасанинг ҳиди бор эди, ҳам-
маси ҳалиям яхши ҳис қилинарди. Кийим охирги
етти-саккиз йилнинг ҳидлар кундалиги эди. Ва
фақат кийимда ўз ҳиди, уни бу вақт ичида усти-
дан ечмай кийиб юрган одамнинг ҳиди йўқ эди
холос.
Ва шунда у бир оз қўрқди. Қуёш ботди. У
яланғоч ҳолда ғорга кираверишда, етти йил қо-
ронғиликда яш аган қоронғи бурчакда турарди.
Совуқ шамол эсарди, у совқотди, лекин совқотга-
нини сезмади, чунки унда қарама-қарш и совуқ-
лик, айнан қўрқув бор эди. Бу тушида ҳис қил-
ган, ҳамма нарса эвазига ташлаб юбориши керак
бўлган ва ундан қочиш мумкин бўлган ўз-ўзидан
димиқиб қолишнинг ярамас қўрқуви эмасди.
Энди у ҳис қилаётган нарса ўз-ўзи ҳақида ҳеч
нарса билмаслик қўрқуви эди. У бу қўрқувга қа-
рама-қарши эди. Ундан қочиш мумкин эмасди,
унга қарши бормоқ керак эди. Керак эди - ҳатто
бу кашфиёт даҳшатли бўлса-да, унинг ҳиди аниқ
борми ёки йўқлигини билиш керак эди. Ва ҳози-
роқ билиш керак эди. Ҳозироқ.
У ғорга қайтди. Бир неча метр масофадан ке-
йиноқ уни тамомила қоронғилик қоплади, лекин

---