Зиёвуддин Раҳим 2 бисмиллаҳир роҳМАНир роҳийм!

“Мана шу Аллоҳ 
(белгилаб қўйган)
чегаралардир. Ким Аллоҳга, Унинг Пайғамбарига итоат 
этса, 
(Аллоҳ)
 уни остидан дарёлар оқиб турадиган жаннатларга киритади, ўша жойда абадий 
(ҳаёт 
бахш этади)
. Бу буюк саодатдир. Ким Аллоҳга, Унинг Пайғамбарига итоатсизлик қилиб Аллоҳ 
белгилаб қўйган чегаралардан ўтса, уни абадий қоладиган жойи бўлмиш дўзахга киритади. Унинг 
учун хор қилувчи азоб бор”
(“Нисо” сураси, 13-14-оятлар).
Аллоҳ таоло меросхўрларга ажратган улушлар У Зот белгилаган чегаралардир. Ўша ҳадлардан ўтиб 
кетманг. Кимда-ким Аллоҳ ва Расулининг (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) амрига бўйсунса: ҳийла-макр 
билан айрим меросхўрларга камайтирмаса, айримларига кўпайтирмаса, Аллоҳ уни остидан дарёлаб оқиб 
турадиган жаннатга киргизади. Бу жуда улуғ ютуқдир. Бироқ, ким қўрқмасдан Аллоҳ белгилаган 
чегараларни бузса, исён қилса, қилмишига пушаймон бўлмаса, Аллоҳ уни дўзахга киритади. Дўзахий 
кимса у ерда абадул абад қолади. Унга шарманда қилувчи азоблар берилади. 

---

79 
Жаннатдаги роҳат-фароғат қандай бўлиши қуйидаги оятда тасвирланган: 
“--------------------------- Арабий матн --------------------------“ 
“Тақводорлар эса боғлар, чашмалар устидадирлар. 
(У зотларга: “Жаннатларга)
 тинчлик билан 
соғ-омон киринглар”, 
(дейилади)
. Биз 
(жаннатлардаги)
сўриларда дўст-биродар бўлиб, бир-
бирларига рўбарў ўтирган зотларнинг дилларидаги ҳар қандай гина-кудуратни чиқариб 
ташладик. У жойда уларга бирон чарчоқ етмайди. Улар у жойдан чиқарилувчи ҳам эмаслар”
(“Ҳижр” сураси, 45-48-оятлар). 
Имон келтирган, Аллоҳга тақво қилган зотлар тагидан анҳорлар оқиб турадиган боғларда 
бўлишади. Жаннатда булоқлар бор. Жаннатийларга: “Саломат ҳолда, ҳар қандай хавф-хатардан, 
қўрқувдан омон ҳолда жаннатга киринглар”, деб айтилади. Аллоҳ жаннатийлар қалбидаги гина-кудурат, 
нафрат каби иллатларни олиб ташлайди. Мўминлар сўриларда бир-бирларининг юзларига қараб, ўзаро 
суҳбат қуриб ўтиришади. Дилларида кек бўлмагани учун бир-бирларига ғазабланиб, нафрат билан 
қарашмайди. Жаннатда уларга машаққат ҳам, азият ҳам етмайди. Чунки ўзларига керак нарсаларни қўлга 
киритиш учун дунёдагидек меҳнат қилишга ҳожат йўқ. Улар нимани хоҳлашса, ўша нарса муҳайё 
бўлади. Аллоҳ таоло улар учун ажойиб неъматлар тайёрлаб қўйган. Мўминлар жаннатдан бошқа жойга 
чиқарилмайдилар, ўша ерда абадий қоладилар. 
Дўзахийлар ҳолати бутунлай бошқача бўлади. Аллоҳ таоло айтади: 
“--------------------------- Арабий матн --------------------------“