Ўзбекистон Республикаси Соғлиқни сақлаш вазирининг

α-блокаторлар билан ўзаро таъсир. 
Барча ФДЭ-5 ингибиторлари у ёки бу 
даражада α-блокаторлар билан ўзаро таъсирга эга, бу эса маълум шароитларда ортостатик 
гипотензияни келтириб чиқариши мумкин.
 

Силденафилни қўллаш бўйича йўриқномада α-блокаторларни (айниқса доксазозин) 
қабул қилгандан кейин 50 ёки 100 мг дозадаги препаратни эҳтиёткорлик билан 
қўллаш зарурлиги тавсия қилинади. Гипотензия α-блокаторлани қабул қилгандан 
4 соат давомида ривожланади. Бошланғич доза 25 мг ни ташкил қилади [139].

Варденафилни биргаликда α-блокаторлар фонида стабил қон босимида қўллаш 
керак. Варденафил ва тамсулозинни биргаликда қабул қилиш гипотензиянинг 
аҳамиятли бўлган клиник кўринишлари билан бирга келмайди [146, 148, 149]. 

Тадалафилни доксазозин билан биргаликда қўллаш тавсия этилмайди, лекин бу 
0,4 мг тамсулозинга таълуқли эмас [143, 171]. 

Ҳозирги вақтда аванафилни қўллаш бўйича йўриқномада аванафилни қабул қилиш 
вақтида беморда α-блокаторлар фонида артериал қон босими стабил бўлиши 
кераклиги кўрсатилган. Бундай ҳолатларда даволашни минимал 50 мг дозадан 
бошланади. Аксинча агар эркак аванафилнинг оптимал дозасини қабул қилаётган 
бўлса, α-блокаторлар билан терапияни минимал дозадан бошлаш зарур.
Дозани коррекциялаш. 
CYP3A4 ингибиторлари ФДЭ-5 ингибиторларининг 
метаболик бузилишларини ҳам тормозлайди. Буларга кетоконазол, ритонавир, атазанавир, 
кларитромицин, индинавир, итраконазол, нефазодон, нелфинавир, саквинавир ва
телитромицин киради. Бундай ҳолатларда ФДЭ-5 ингибиторларининг дозасини 
пасайтириш керак. Аммо бошқа препаратлар, масалан, рифампин, фенобарбитал, 
фенитоин ва карбамазепин CYP3A4ни индукция қилиши ва ФДЭ-5 ингибиторларининг 

---

235 
парчаланишини кучайтириши мумкин, шунинг учун иккинчисининг юқори дозалари 
талаб қилинади.
 
Буйрак ва жигар фаолиятининг оғир бузилишларида дозани ўзгартириш 
ёки тегишли огоҳлантиришлар талаб қилиниши мумкин.