144
5. Ўз-ўзини тарбиялаш ва ўз
устида ишлаш педагогик
маҳоратнинг асосий шарти
сифатида
а) педагогик фаолиятга оид, шахсий педагогик маҳоратни
такомиллаштирувчи кўникма
ва малакаларни эгаллаш;
б) ўз меҳнатини ва қобилиятини меъёрида тўғри ишлата олиши;
в) мутахассисликка оид маълумотлардан тўғри фойдалана олиши учун
диққатни жамлай билиш.
3-йўналиш. Ўқувчилар гуруҳи билан ишлай олиш:
а) педагогик фаолиятнинг шарт-шароитлари ва гуруҳ жамоасидаги
маънавий ҳолатни бошқара олиш;
б) гуруҳ жамоасидаги психологик муҳитни доимий назорат қилиш;
в) таълим-тарбиявий жараёнларга ижодий ёндашув;
г) педагогик фаолиятга инсонпарварлик ва
демократик принсиплар
асосида ёндашиш;
д) таълим олувчилар хулқи ва билимини ўз вақтида рағбатлантириб
бориш;
е) жамоада шахсий гигиена қоидаларига риоя қилишни тўғри ташкил
этиш;
ж) таълим олувчиларнинг кундалик режимга тўғри ва
доимий риоя
қилишини ташкил этиш.
Ўқитувчи ўз-ўзини тарбиялаши учун,
аввало ўзини атрофлича чуқур ўрганиши,
ўз ишидаги ютуқ ва камчиликларни кўра
олиши керак. Ўз-ўзини ўрганиш ва бошқа
кишини англаш учун ҳам зарурдир. Бошқаларнинг ютуқларни ўрганмай,
ўзини бошқалар билан қиёс қилмай туриб, ўзини шахс сифатида ўрганиш
мумкин эмас. Ўзини англаш, ўзини баҳолаш хусусияти бошқа кишилар
билан
муносабат жараёнида, биргаликдаги фаолият вақтида таркиб топади.
Ўз-ўзини тарбиялаш орқали қуйидагиларга эришилади: 1) хотиржам-
лик; 2) сўзда ишонч ва тўғриликка; 3) хатти-ҳаракатга мулоҳаза билан
ёндашиш; 4) қатъийлик; 5) ўзи ҳақида сабабсиз бирор оғиз гапирмаслик; 6)
145
лозим
нарсалардангина фойдаланиш; 7) ҳар куни кечаси ўзига ўзи ҳисобот
бериш; 8) бирор маротаба мақтанмаслик.
Ўз-ўзини тарбиялаш уўз фаолиятини таҳлил қилишдан ва ўз шахсини
такомиллаштиришдан бошланади. Ўқитувчи ўз
устида ишлаши, ўз-ўзини
тарбиялашда қуйидаги усуллардан фойдаланади:
Ўз–ўзини билиш жараёни ўқитувчининг педагогик маҳорати доирасида
маълумотларни қайд қилиш даражасида кечади, бунда рефлексиянинг пассив
шакли устуворлик қилади. Ўқитувчи педагогик фаолиятида юзага келаётган
турли қийинчиликлар ва
муаммоларнинг сабабларини, эришилаётган
ютуқлар ва натижаларни шунчаки қайд қилиб боради.
Ўз – ўзини англаш жараёни ўқитувчининг ўз фаолияти ва унда ўзига
нисбатан «метапозиция» (ноаниқ позицияда)да туриб, ўзига ташқаридан
қараш, ўзини кузатиш малакасини кўзда тутади. Бунда, интериоризация
(ташқи омилларнинг ички омилларга ўтиши) ҳодисаси амалга ошади, касбий
қийинчиликларнинг
келиб
чиқиш
сабаблари
расмийлаштирилади;
фаолиятдан кўзланадиган асосий мақсад аниқланади, рефлексив – «МЕН»
шаклланади. Бу ўқитувчининг долзарб ривожланиш зонаси билан боғлиқ.
Ўз – ўзини аниқлаштириш жараёнида бошланғич даража касбий эҳти-
ёжларни ҳисобга олиб белгиланади ва жадал
имкониятлар асосида фаолият
режалаштирилади. Стратегик, тактик ва тезкор вазифалар шакллантирилади.
Ҳақиқий «МЕН» ва идеал «МЕН» нисбатланади. Бу ўқитувчининг энг яқин
ривожланиш даражаси билан боғлиқ.
Ўз – ўзини ривожлантириш жараёнида ўқитувчининг
касбий фаолияти
давомида такомиллаштирилган педагогик маҳорати, рефлексияланган (яъни
аввал фойдаланилган ва уларнинг самарадорлигини баҳолаш натижасида
тобора оптимал бўлиб чиққан методлар) ҳаракат усуллари ва методларининг
ўсиши содир бўлади.
Ўз – ўзини назорат қилиш ўқитувчи педагогик фаолияти жараёнида
назарий ва амалий тажрибалар асосида, ўз – ўзини касбий жиҳатдан назорат