34
Umumiy farqlar.
n
= komponentlar soni.
k
bu eng kichik qanoatlantiriuvchi qiymat.
Eigenfaces-ga yangi (o’rtacha olib tashlangan) rasmni loyihalashimiz va shu
bilan yangi yuzning o’rtacha yuzdan qanday farq qilishini yozib olishimiz mumkin.
Har bir eigenface bilan bog’liq bo’lgan eigenvektorlarmashg’ulot to’plamidagi
tasvirlar ushbu yo’nalishdagi o’rtacha tasvirdan qanchalik farq qilishini anglatadi.
Tasvirni eigenvektorlarning pastki qismida proektsiyalash orqali ma’lumotlar
yo’qoladi, ammo yo’qotishlar eng katta eigenval qiymatlariga ega bo’lgan
eigenfazalarni saqlab qolish bilan kamaytiriladi. Masalan, 100 × 100 tasvir bilan
ishlash 10000 eigenvektorni hosil qiladi. Amaliy qo’llanmalarda, yuzlarning
aksariyati odatda 100 dan 150 eigenface proektsiyasi yordamida aniqlanishi mumkin,
shunda 10000 eigenvektorning aksariyati o’chirilishi mumkin[4].
Xulosa.
Eigenface o’zgaruvchanlikni maksimal
darajada oshirishga harakat
qiladi. Fisherface turli sinflarning o’rtacha masofasini maksimal darajada oshirishni
xohlaydi, shu bilan birga sinf ichidagi tafovutni kamaytiradi. Ular diskriminatsiyada
ko’proq foydali bo’lgan yuz modellarini olishadi. Yuzni aniqlash tizimi Fisherface
yuzni tanib olish usulidan foydalangan holda, yuzning sinov qiyofasini 100%
foizli
sinov surati bilan mashq tasviri bilan bir xil darajada taniy oladigan va sinov tasviri
mashg’ulotdan farq qilganda 93% bilan yuz sinovini tasvirini to’g’ri taniy oladigan
natijaga erishish mumkin.
Yuzni Fisherface usuli bilan aniqlash nafaqat sinov tasvirining turli rangdagi
tarkibiy qismlariga va asl rasmning eskiziga kirishga qodir. Ushbu usul, shuningdek,
shovqinni keltirib chiqaradigan tasvirlarga va hirra tasvirlar ta’siriga
qarshi ham
samaralidir. Tanib bo’lmaydigan rasmlarning aksariyatiga ikki omil sabab bo’ladi,
ular masshtablash omillari va pozalari. Birinchi omilni engib o’tish uchun, rasmni
kattalashtirish orqali yaxshiroq qilish mumkin, poza uchun esa turli pozalar
yordamida ko’proq mashq tasvirlarini berish orqali yengish mumkin. Eigenface
algoritmga keladigan bo’lsa u orqali tasvirning ishchi muhitini kichiklashtirish va bu
orqali tez va sifat natija olish imkoniyatiga ega bo’linadi.
Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati
1.
M. A. Turk and A. P. Pentland, ― Face Recognition Using Eigenfaces‖, Proc. of IEEE Conf.
on Computer Vision and Pattern Recognition, pp. 586-591, June.
2.
F Mahmud, M T Khatun, S T Zuhori, S Afroge, M Aktar dan B Pal, 2015 Face recognition
using Principle Component Analysis and Linear Discriminant Analysis Electrical Engineering and
Information Communication Technology (ICEEICT), International Conference on, pp. 1-4.
3.
https://en.wikipedia.org/wiki/Eigenface
.
35
4.
Hoi, Hyun., Kim, James., Survey Paper: Face Detection And Face Recognition.
5.
http://www.scholarpedia.org/article/Fisherfaces
.
6.
https://en.wikipedia.org/?title=Fisherface&redirect=no
.
7.
Jun Zhang, Yong Yan, and Martin Lades, ―Face Recognition: Eigenface, Elastic Matching,
and Neural Nets‖, Proceedings of the IEEE, VOL. 85, NO. 9, September 1997.
8.
Tai
Sing Lee, ―Image Representation Using 2D Gabor Wavelets‖, IEEE Transactions on
pattern analysis and machine intelligence, Vol. 18, No. 10, October 1996.
9.
Mustamin Anggo and La Arapu 2018 J. Phys.: Conf. Ser. 1028 012119.
Do'stlaringiz bilan baham: