Linda Djuell
o ‘zining „Industrialno-
organizasionnaya psixologiya“ (2001 yil) kitobida ijtimoiy psixologik
xodisalardan muhimi b o ‘lmish
liderlik
masalasiga o‘zining o ‘ziga xos
yondashuvini bayon etgan. U bu muammoni aynan bizning sha-
roitimizdagi talqini, ya’ni mardlik va jasorat ko‘rsatish uchun ochiq
maydonlar yo‘q b o ‘lgan sharoitda liderlik xislatlarining namoyon
bo lish xususiyatlarini ochishga urinadi. Uning fikricha, zamonaviy
ishlab chiqarishning samaradorligi, eng aw alo xodimlar rolini oshirib,
liderlamikini, aksincha, pastlashtirish, yoki aniqrog‘i, kamaytirish
hisobiga ro‘y beradi. Shundagina rahbarlikda ortiqcha bo‘g‘inlami
kamaytirish mumkin. Lideming, ya’ni amerikaliklar rahbami lider
fenomeni doirasida tasaw ur qilishadi, vazifasi - guruhning samarali
faoliyat ko'rsatish yo‘llarini belgilab berishdir.
Bu kitobda ijtimoiy psixologik nuqtai nazardan ahamiyatli bo‘lgan
tushunchadan biri — „
superlide
r“ tushunchasidir. Superlider kim va
qachon oddiy lider superga aylanadi? Amerikalik tadqiqotchilar Mans
va Simslaming fikricha, eng yaxshi lider — bu „superliderdir“ . Bu
shunday shaxski, u o ‘z xodimlarining aksariyatini liderlarga, birinchi
navbatda o ‘zlari uchun liderlarga aylantira oladi. Bundagi asosiy g‘oya
shundan iboratki, agar odam eng
awalo o ‘zi uchun lider bo‘la olsa,
o ‘zidagi bu malaka yoki mahoratni boshqalarga etkaza olsagina, bu
odam uchun shunday vaqt-soat etib keladiki, jam oa o ‘zi mustaqil
ishlaydigan, bevosita tepasida turib boshqarib turadigan insonga muhtoj
bo‘lmagan mexanizmga aylanadi. Bu — superliderlikdir.
Oddiy rahb ar yoki lideming superliderga aylanishi bir necha
bosqichlarda kechadi (pr. ):
I — o ‘zi uchun lider bo‘lish, ya’ni shaxsiy maqsad va maslaklar,
o‘zini o‘zi kuzatish, o‘zini o‘zi rag4batiantirish, hayoliy repitisiyalar
va kognitiv tahlillar orqali o ‘zining mustaqil inson, shaxs ekanligini,
o‘zida boshqalarga o ‘mak bo‘luvchi sifatlar borligini anglash;
II — yuqorida qayd etilgan sifatlaming afzalliklarini o ‘zgalarga
namoyish etib, uning afzalliklariga ishontira olish;
III — xodimlariga o‘zlarida tashabbus va o‘ziga ishonchni namoyon
etish uchun sharoit yaratish;
IV — m ustaqil qobiliyat egalari bo‘lgan xodimlami rag‘bat-
lantirish, kerak b o ‘lganda, faqat konstruktiv tanbehlar berish;
V — o ‘z -o ‘zini boshqarishga asoslangan ijtimoiy faoliyatni tashkil
etish va ishlarga hadeb aralashaverishdan o‘zini tiyish.
Demak, sam arali boshqaruv — aslida ijtimoiy ta’simi amalga
oshirishning eng namoyishkorona ko‘rinishidir. Shu ma’noda, liderlik —
aw al shaxsning o ‘ziga, so‘ngra o ‘zgalarga bera oladigan ta ’sirida
ko‘rinadigan fazilatlar majmuidir, deb ta ’riflanadi.
RAHBARGA ZARUR B O ‘LGAN TO ‘RTTA „T“
9.4. Boshqaruv uslublari
Har bir lider yoki boshliq o ‘zicha individual va qaytarilmasdir.
Buning boisi h ar bir boshliq o ‘z ish faoliyatini, boshqaruv faoliyatini
o ‘ziga xos tarzda tashkil etishidadir.
Ijtimoiy psixologiyada boshqaruv sohasida batafsil o ‘rganilgan
muammolardan biri — turli boshqaruv uslublaridir. Bu sohada nemis
olim lari G .G ibsh va M. Forverg, m s olim lari V.D. P arigin, L.N .
Um anskiy, M.Yu. Jukov va b o sh q alam in g ishlari, ayniqsa, diqqatga
sazovordir. Barcha ilmiy tadqiqotlarni um um lashtirgan h o ld a ijtim oiy
p sixologiyada qabul qilingan u c h asosiy bo sh q arish u slu b la rig a
xarakteristika berib chiqamiz. Bu u c h uslub:
• Avtoritar;
• D em okratik;
• Liberal ish uslublaridir.
Do'stlaringiz bilan baham: |