shi vaziyatiga tushib qolgan edi.
U hali hech qachon hayotning bu qadar yuk
sak pog‘onasiga chiqmagan, shu sababli atrof-
dagilaming e’tiborini mumkin qadar o‘ziga kam-
roq jalb etishga urinar va stol davrasida o'tir-
ganlami kuzatib, gaplariga quloq solarkan, agar
qiz unga murojaat etsa, «ha, miss» va «yo‘q, miss»
deb, agar uning onasi murojaat qilib qolsa, «ha,
mem», «yo‘q, mem» deb qisqa-qisqa javob berar
di. Agar unga qizning akalari murojaat qilguday
bo Isa, dengizchilar intizomi qoidasiga binoan
«eshitaman, ser» deb yuborishdan o'zini zo‘rg‘a
tutib qolardi. Shu xatti-harakati bilan u o‘zini
yerga urishini his qilar, agar u qizga yoqmoq-
chi bo Isa, bunday qilmasligi kerak edi. Bundan
Do'stlaringiz bilan baham: |