Yangiasr avlopi

0 ‘N YETTINCHI BOB

Martin  ancha-muncha  yangi  narsalarni  o‘r- 

gandi.  Birinchi haftada ular bir kun Jo bilan ik- 

kovlari ikki yuzta oq koyiakni yuvib dazmolladi- 

lar. Jo to siniga bosimni to g‘rilab turuvchi polat 

prujina boglab uchiga dazmol osilgan mashinani

---

Martin  Iden

221

boshqardi.  U  shu  tarzda  ko'ylakning 

langan qismlarini dazmollar, keyin uni Martinga 

tashlardi.  Martin ulami taxta ustiga qo^ib,  qol- 

gan qismini dazmollab tugatardi.

Ayni  vaqtda,  bu  soatma-soat  to'xtovsiz  da- 

vom  etadigan  og‘ir,  mashaqqatli  ish  edi.  Meh- 

monxonaning  ayvonlarida  oq  kiyim  kiygan 

erkaklar  va  xonimlar  toza  havo  olib  sayr  qilib 

yurishardi  yoki  pastak  stolchalar  atrofida  o‘ti- 

rishib,  muzdek  ichimliklar  ichishardi.  Lekin 

kirxonada  havo  chidab  bolmaydigan  darajada 

dim.  Cho‘g‘dek qizarib  ketgan  plitadan  gup-gup 

issiq urar edi,  nam koyiaklarga tekkan dazmol­

lar ostidan  bug‘ burqib  chiqardi.  Bu yerda daz­

mollar,  odatda,  uy bekalarining dazmolidan bir- 

muncha kuchliroq qizdirilardi. Barmoqni tupuk- 

lab  turib  qizigan-qizimaganligini  bilishadigan 

dazmollar Martin bilan Jo uchun sovuq hisobla- 

nardi.  Ular  dazmolning  qizigan-qizimaganligini 

aniqlash  uchun,  to‘g‘ridan-to‘g‘ri  uni  yuzlariga 

yaqinlashtirardilar-da,  Martin  uchun  mutlaqo 

mavhum  bolgan  allaqanday  maxsus  bir  has- 

soslik  bilan  uning  haroratini  aniqlardilar.  Agar 

dazmol  judayam  qizib  ketgan  bolsa,  uni  suv- 

ga  tiqardilar.  Bu  ham  zo‘r  malaka va  chaqqon- 

lik talab  qilardi.  Dazmolni keragidan ortiq sovi- 

tish uchun uni suvda bir soniyagina ushlab tu- 

rish kifoya edi;  Martin ham bu og‘ir ishni xuddi 

avtomat singari aniq, benuqson bajarayotganiga 

o‘zi hayratlanardi.

Ammo hayratlanishga vaqt ham yo‘q edi. Mar­

tin butun diqqat-e’tiborini ishga qaratgan edi.  U 

misoli jonli mashinadek ham boshi, ham qoli bi-

kraxmal-

---

222

Jek  London

'  lan  tinim  bilmay ishlardi,  ish  esa unda  mavjud 

bolgan  jamiki  insoniy  xususiyatlami  zulukdek 

so‘rib olardi. Martinning boshida dunyo va uning 

sirlari  haqidagi  mulohaza  uchun  o‘rin  qolma- 

gan  edi.  Uning  miyasidagi  keng  va  katta  xona- 

lar berkitilib,  mixlab tashlangan edi.  Uning ongi 

shturman hujrasi singari torgina xonaga ко‘chib 

©‘tgan va shu yerdan turib,  qol va barmoqlariga 

bug'i chiqib turgan mato ustida dazmolni qanday 

yurgizish,  kiyimlaming  son-sanoqsiz  yenglari, 

yelkalari,  etaklari,  yonlarini bir enlik ham  chet- 

ga  chiqib  ketmasdan,  bir  me’yorda  izchillik  bi­

lan  qanday  dazmollash  kerakligi,  dazmollanib 

bolgan koyiakni qanday qilib g'ijimlanmaydigan 

qilib  otib  yuborish  haqida  farmoyish  berib  tu­

rardi.  Bir  kotylakni  dazmollab  bolgan  zahoti, 

butun  e’tibori  navbatdagi  ko*ylakka  qaratilardi. 

Shu  tarzda juda  ko‘p  soatlar  o'tardi.  Tashqari- 

da  Kalifomiyaning jazirama  oftobida butun  ha­

yot  to*xtab  qolgan,  lekin  dim  kirxonada  bir  on 

ham  to'xtamasdi.  Chunki  mehmonxona  ayvon- 

larida  salqinlab  o‘tirganlar uchun  muttasil toza 

kotylaklar kerak bolib turardi.

Martin terlab suv bolib ketdi. U haddan tash- 

qari  ko‘p  suv  ichar,  lekin  harorat  shu  qadar 

baland  ediki,  suv  uning  badanida  qolmay,  har 

bir  mo*y tagidan ter bolib  sirtga chiqardi.  Den­

giz  safari  paytida  eng  og‘ir  ish  ham  uning  fikr 

yuritishiga  xalal  bermagan  edi.  Kema  sohibi 

uning vaqtigagina xo jayin edi, mehmonxona so­

hibi  esa  uning  tafakkuriga  ham  xo‘jayin  bolib 

chiqdi.  Martin aqlini ham, vujudini ham holdan 

toydiruvchi  og‘ir  mehnatdan  o‘zga  hech  nima

---