Yangiasr avlopi

0 ‘N IKKINCHI BOB

Bir kun kechqurun Martin miyasini band qil- 

gan ajoyib,  lekin noaniq obrazlami sonet9da ifo- 

dalash  uchun  qiynalib  urinib  o'tirganida,  uni 

telefonga chaqirib qolishdi.

-  

Seni  bir xonim  soYayapti.  Ovozidan  asilzo- 

da xonimga o‘xshaydi, -  dedi istehzo bilan mister 

Xigginbotam.

Martin  burchakda  turgan  telefonga  yaqin- 

lashdi,  u  Rufning  ovozini  eshitishi  bilan  go У о 

boshidan  qaynoq  suv  quyib  yuborishganday 

boldi.  Martin  sonet  yozish  bilan  ovora  bolib, 

Rufni unutib  qo*ygan  edi,  lekin quloglga tanish 

ovoz  eshitilgan  zahoti,  muhabbat  o‘qi  bamisoli 

yashindek  qaqshatqich  kuch  bilan  uning yura- 

giga sanchildi.  Qanday ajib ovoz edi bu!  U go У о 

yiroq-yiroqlardan eshitilayotgan musiqadek, ku- 

mush  qo‘ng‘iroqchalaming  billur  ovozidek  nafis 

va ohangdor  edi.  Yo‘q!  Oddiy  ayol  kishida bun­

day ovozning bolishi mumkin emas.  Bu  ovozda 

allaqanday  samoviylik,  g'ayrioddiylik  bor  edi. 

Jo‘sh urib borayotgan hissiyotlarga berilib, Mar­

tin  Rufning  nima  deyotganiga  zo‘rg‘a  tushun- 

di,  lekin  mister Xigginbotamning  sichqonnikiga 

o'xshagan ko'zlari uni teshib yuborgudek tikilib 

turgani  uchun  Martin  sirtdan  o'zini  xotirjam 

ko'rsatishga urindi.

Rufning unda hech qanday ishi yo‘q edi; shun- 

chaki bugun kechqurun Norman bilan ommabop 

leksiya  eshitgani  borishi  kerak  ekan-u,  lekin  -  

qanday  taassuf!  Normanning  boshi  og'rib  qolib-