jo'nashini esladi. Shunda Martinning esiga
Ruf keldi, uning lablari o‘zi singari ma’suma
b o lsa kerak, deb o^ladi yigit. Uning qarashi te-
tik, qolni qattiq siqib samimiy ko'rishadi, bo'sasi
ham shunday b o lsa kerak. U ju r ’at etib, hatto
qizning dudoqlarini o‘z dudoqlari bilan tutasha-
yotganini tasaw u r qildi. Bu manzarani shunday
aniq tasaw u r etdiki, boshi aylanib ketdi. Martin
muattar hidi bilan kishini mast qiluvchi atirgul
barglaridan tashkil topgan bulut parchasi ustida
ohista parvoz qilib ketayotganday his qildi o'zini.
Oshxonada Martin Jimni uchratdi, u ham opa-
sinikida ijaraga yashardi. Jim bo'shliqqa ma’nisiz
loqayd tikilib, suli yormasidan pishirilgan botqa-
Do'stlaringiz bilan baham: |