Yangi o’zbekiston uchinchi renessans

- O’zbekiston yoshlari jamiyatimizning siyosiy-huquqiy , ijtimoiy-iqtisodiy qiyofasi shiddat bilan o’zgarib , hayotimizda yangicha munosabatlar, yangi imkoniyat va qadriyatlar shakllanayotganini hammadan ham ko’proq his etmoqdamiz. Ayniqsa, “inson huquq va erkinliklari”, “qonun ustuvorligi”, “ochiqlik va oshkoralik”, “so’z erkinligi”, “din va e’tiqod erkinligi”, “jamoatchilik nazorati”, “gender tenglik”, “xususiy mulk dahlsizligi”, “iqtisodiy faoliyat erkinligi” singari fundamental demokratik tushunchalar va hayotiy ko’nikmalar hozirgi vaqtda real voqelikka aylanib borayotgani e’tiborlidir. Shunday keng imkoniyatlar zamonida biz yoshlar yangi O’zbekistonimizning taraqqiyotiga hissa qo’shishda yetakchilik qilishimiz lozimdir. Buning isboti sifatida Yoshlarga oid Davlat siyosatini keltirishimiz mumkin. Ushbu siyosatning asosiy maqsadlaridan biri bo’lgan yoshlarni bo’sh vaqtini mazmunli to’ldirishga qaratilgan e’tiborni yanada oshirish lozim va bu siyosatni davlatimizning eng chekka qishloqlarida ham keng targ’ib etish va ijrosini ta’minlash kerak. Zero, yoshlar ongida ma’naviy bo’shliqni to’ldirishda mafkuraviy immunitetni shakllantirish va ularni innovatsiyalarga qiziqtirishning noan’anaviy usullarini targ’ib qilish kerak.
O’zbekiston xalqining ko’p asrlik boy tarixiga nazar tashlar ekanmiz, unda taraqqiyot cho’qqilarini zabt etishning mashaqqatli bosqichlarini ko’rish mumkin. Bu bosqichlarda davlatchiligimizning shakllanishi, jamiyatda ilm- fan, san’at va madaniyatning yuksalishi, buyuk siymolarni o’z ijodida erishgan yutuqlari jahon tamaddunining rivojiga hissa qo’shishdek iftixorli jarayonlar gavdalanadi.
O’zbekiston tarixining birinchi Renessansi- Somoniylar davriga tog’ri kelib, ushbu davrda buyuk ajdodlarimizning yaratgan ilmiy- falsafiy asarlari olamshumul kashfiyotlari islom sivilizatsiyasiga tamal toshi bo’ldi. Ijtimoiy sohani rivojlanishi, jamiyatdagi munosabatlarning muayyan tartib – tamoyillar asosida qurilishi, shahar va viloyatlarning iqtisodiy – madaniy rivojlanishi, ilm ma’rifatning markazlashuvi singari muhim jarayonlar o’rta asrlarda yurtimizda davlatchilikning o’ziga xosligini belgilovchi tamoyillardir.