Ernest Xeminguey(1899–1961). XX asr tengdoshi bo‘lgan Er-
nest Xeminguey davrning asosiy voqealariga guvoh bo‘ldi. U o‘z
davri va o‘zi bilgan odamlar haqida yozdi, yozganda ham haqqoniy,
aniq, xayron qolarli darajada lo‘nda, sodda va teran yozdi. Uning
mahorati ham aynan shunda edi. Hayotlik paytidayoq u Amerika
klassigi sifatida tan olingan edi.
“Yozuvchining vazifasi o‘zgarmasdir, – deydi Xeminguey. –Un-
ing o‘zi o‘zgarishi mumkin, biroq vazifasi muqimligicha qoladi.
Ya’ni, haqqoniy yozish kerak va haqiqatni anglagach, uni shunday
bayon qilish kerakki, u o‘quvchining ongiga o‘z tajribasining ajral-
mas qismi sifatida singsin”
Ernest Xeminguey Ouk-Park shahrida shifokor oilasida tug‘iladi.
U maktabni bitirgandan so‘ng, kichik bir gazetada ishlaydi. Ovru-
paga boradi: avval Fransiyada, keyin Italiyada joylashgan Amerika
sanitar qismlarida turib, Birinchi jahon urushida qatnashadi. Urush-
dan so‘ng u Amerika gazetalarining muxbiri sifatida o‘z mamlakati-
ga qaytib, Florida sohillarida istiqomat qiladi.
Xeminguey Ispaniya respublikachilarining fashist fitnachilariga
qarshi olib borgan kurashlarida faol qatnashgan va bu haqda ko‘p
asarlar yozgan, Ikkinchi jahon urush yillarida aviatsiya qismlari-
da muxbir bo‘lib ishlagan. Ittifoqchilar armiyasining Fransiyaga
bostirib kirishlarida ishtirok etgan.
Xeminguey ijodining boshlanishi Birinchi jahon urushidan key-
ingi yillarga to‘g‘ri keladi. « Bizning zamonda» (1925) kitobiga
kirgan hikoyalarida yozuvchi, birinchidan asarning lirik qahramoni
Nik Adamsning yoshligi, o‘smirlik yillari, sevgisi va oilasi haqida
hikoya qilsa, ikkinchidan tinch hayot haqidagi xayollarga qonli
urush voqealarini qarama-qarshi qo‘yadi. Individualistik xarakterda
bo‘lsa ham, asarda urushga qarshi qahramonning noroziligi bayon
etiladi.
Imperializm keltirib chiqargan bosqinchilik urushlarini nafrat-
lashga bag‘ishlangan «Alvido, qurol!» (1929) romani yozuvchi ijo-
dida muhim bosqichni tashkil etadi. Asarda Birinchi jahon urushi
yillarida Avstriya frontida ro‘y bergan voqealar hikoya qilinadi. San-
itar xizmati leytenanti amerikalik Genri urushning butun dahshatlari
– ocharchilik, ifloslik, o‘zaro qon to‘kish va son-sanoqsiz begunoh
kishilarning o‘lib ketayotganligini ko‘rib, urush haqidagi fikrlarin-
ing puch xayoldan iborat ekanini biladi va umidsizlikka beriladi.
Italyan soldat, ofitserlari bilan samimiy suhbat va aloqalar uni mil-
liy xudbinlik va mag‘rurlikdan xoli qiladi. Shuning uchun leyten-
ant Genri urushdan yuz o‘girib, qurolini tashlab, betaraf mamlakat
– Shveytsariyaga o‘tib ketadi. Yozuvchi urush qabohatlariga shaxsiy
hayotni qarshi qo‘yadi. Genri Ketrin Berkliga bo‘lgan sevgisi bi-
lan urush dahshatlaridan ham tashqi, dunyo mashaqqatlaridan ham
qutulishga intiladi. Lekin u shaxsiy hayot va muhabbatdan ham baxt
topa olmaydi. Ketrin tug‘riqxonada o‘lganidan so‘ng Genri butunlay
umidsizlikka tushib qoladi. «Alvido, qurol!» romanida Birinchi ja-
hon urushi va umuman urush qoralanadi. Biroq unda bayon etilgan
norozilik shaxsiy yo‘sindadir.
qidchi, adabiyotshunos Ralf Uoldo Ellison (1914–1994) – o‘zining
yagona yakuniga yetkazilgan “Ko‘rinmas odam”(1952) romani bi-
lan nom qozondi. Bo‘lajak yozuvchi AQShning Oklaxoma shtadi-
dagi Oklaxoma-Siti shahrida tug‘ildi.
1933-yili u Alabamadagi Taksigi universitetiga o‘qishga kirdi.
Bu yerda u modernistik adabiyot bilan jiddiy qiziqib qoldi. O‘qishni
tugatish uchun mablag‘ yetishmaganligi bois, uch yildan keyin
o‘qishni tashlab, Nyu-York shahriga keladi. Bu yerda u rassom Ro-
mare Birden va yozuvchi Richard Rayt bilan tanishadi. Rayt unga o‘z
kuchini yozuvchilikda sinab ko‘rishni maslahat beradi va tez orada
Ellison o‘zining birinchi hikoyasi “Hymie’s Bull”ni chop ettiradi.
1937–1944-yillarda u muntazam ravishda Nyu-York jurnallarida
hikoya va tanqidiy maqolalari bilan ishtirok etadi. 49-yillarning ox-
irlaridan Ellison “Ko‘rinmas odam” romani ustida ishlay boshladi.
Roman XX asrning 40-yillarida Nyu-York shahrida istiqomat
qiluvchi, ismsiz afroamerikalikning nomidan yozilgan bo‘lib,
tabulangan mavzularga ham to‘xtalib o‘tadi. Asar katta muvaf-
faqiyat qozondi, hamda muallifga nufuzli Milliy kitob mukofoti
topshirildi.
1955–1958-yillarda Ellison Ovrupada bo‘lib, bir necha muddat
Rimda yashadi. Keyin u Qo‘shma shtatlarga qaytib, Bard shahridagi
kollejda Amerika va rus adabiyotidan dars bera boshladi. 1964-yil-
dan Rutger va Yel universitetlarida ishladi. 1964-yili uning “Ta’qib
qil va harakat qil” (Shadow And Act), esselar to‘plami chop etildi.
Bu yillarda Ellison tugatishga ulgurmagan “19-iyun”(Juneteeth)
romani ustida ishladi. Uning yozishicha, roman qo‘lyozmasining
asosiy qismi yozuvchining Massachusets shtati Pleynfild shahridagi
uyida 1967-yili sodir bo‘lgan yong‘in paytida nobud bo‘lgan.
1985-yili yozuvchining o‘n yettita essedan iborat “Hududga ke-
tayotib” (Going to the Territory) to‘plami nashr ettirildi. To‘plamga
mashhur yozuvchi Uilyam Folkner va yirik afroamerikalik ijodkor
Richard Raytlar ijodi, shuningdek, afroamerikaliklarning AQSh
madaniyatiga qo‘shgan hissasi tadqiq qilingan esselar ham kiritil-
gan. 1970-yili Ellison Fransiyaning san’at va adabiyot Ordeni bilan
taqdirlandi va Nyu-York universiteti o‘qituvchilarining tarkibiga do-
imiy a’zo qilib tayinlandi.
Ellison 1994-yilning 16-aprelida vafot etdi. O‘limidan keyin un-
ing chop etilmagan qo‘lyozmalari topildi. 1996-yili “Uyga uchib
ketayotib va boshqa hikoyalar”(Flying Home: And Other Stories)
kitobi, 1999-yili esa adibning professor Jon F.Kallaxan tahriri ostida
368 sahifadan iborat tugallanmagan “19-iyun”(Juneteeth) romani
nashrdan chiqarildi.
Amerikalik yozuvchi Jerom Devid Selinjer (1919–2010)ning
asarlari 1940-yillarning ikkinchi yarmi va 50-yillarda The New York-
er jurnalida nashr etila boshlandi.
Selinjer 1919-yilning 1-yanvarida Nyu-Yorkda yahudiy oilasida
tavallud topdi. U 1936-yili Velli-Forj shahridagi harbiy bilim yurtini
tamomladi. 1937-yili Jerom Nyu-York universitetida ma’ruzalar tin-
gladi. 1939-yilda Kolumbiya universitetiga o‘qishga kirdi va “Sto-
ri” jurnalining muharriri U.Bernettning qisqa hikoyalar haqidagi
ma’ruzalarini tingladi.
Selinjer Manxettenda ulg‘aydi va maktabda o‘qib yurgan yillari
hikoyalar yoza boshladi. Uning ilk asari bo‘lgan “Yoshlar” hikoya-
si Ikkinchi jahon urushidan oldin, 1940-yili “Stori” jurnalida chop
etildi. 1941-yildan «The New Yorker» jurnali bilan hamkorlik qila
boshladi va bir nechta hikoyalarini chop ettirdi. Urush boshlanganda
ko‘ngilli bo‘lib frontga ketdi. 1944-yili serjant Selinjer Normandi-
ya, Ardenna va Xyurtgendagi janglarda qatnashdi. Urushda u harbiy
muxbir Ernest Xeminguey bilan uchrashdi. Frontda tutgan kundal-
igiga: “Men kerakli vaqtda kerakli joyda ekanligimni his qilmoqda-
man, chunki bu yerda butun insoniyatning kelajagi uchun jang ket-
moqda”, deb yozib qo‘ygan edi.
1948-yilda yozilgan “Bananka – balig‘i yaxshi ovlanmoqda”
hikoyasi uning birinchi jiddiy muvaffaqiyati bo‘ldi.
1940-yillarni ikkinchi yarmida Selinjer Amerika novellistikasin-
ing eng mohir muallifi sifatida nom qozondi. Birinchi hikoyasi chop
etilgandan o‘n bir yil o‘tgach, 1951-yilning 16-iyulida yozuvchining
“Javdardagi tik jarlik ustida” romani bosmadan chiqdi va juda katta
muvaffaqiyat qozondi, tanqidchilarning e’tiboriga tushdi. Yuqori sinf
o‘quvchilari va talaba yoshlarning bir necha avlodi asar qahramoni,
voyaga yetayotgan Xolden Kolfildning bolalikdagi orzu-umidlari,
tasavvurlarini birin-ketin yo‘qolib borishini achinib, xayrixohlik bi-
lan kuzatib bordi. Qisqa muddatda kitob 60 million nusxada sotildi
va hozirgi vaqtda ham har yili 250 000 nusxada sotilmoqda.
Selinjer asarlarining aksariyat qahramonlari o‘n yetti yoshga-
cha bo‘lgan o‘smir yoshlar. Biroq uni “bolalar” yozuvchisi deyish
to‘g‘ri emas. Selinjer o‘z asarlarida (birinchi navbatda “Javdardagi
tik jarlik ustida” romani) o‘smir-qahramonlarning ularni o‘rab tur-
gan “kattalarning” qabih va shafqatsiz dunyosiga qarama-qarshiligi
mavzusini ko‘tarib chiqadi. Yozuvchi adabiyot vositalari yordamida
intuitiv ravishda 1980–90-yillarda fransuz faylasuflari Jan-Lyuk
Nansi va F.Laku-Labartlar “inkor qiluvchi, rad etuvchi” deb atagan
sub’ektning obrazini yaratdi.
1965-yildan keyin yozuvchi o‘z asarlarini chop ettirmay qo‘ydi
va uzlatda yashay boshladi. O‘zining so‘nggi intervyo‘sini 1980-
yili berdi. Hayotining so‘nggi yillarida u tashqi olam bilan aloqani
uzib, deyarli hech kim bilan muloqat qilmadi. Selinjer 2010-yilning
27-yanvarida 91 yoshda vafot etdi.
Amerika yozuvchisi Uilyam Stayron (1925–2006) adabiyot so-
hasidagi ko‘plab mukofotlar, jumladan, Pulitser mukofoti (1968)
sohibi, nosir, dramaturg, essenavis. Virginiya shtatida tug‘ilgan Ui-
lyam, Shimoliy Karolina shtatidagi Devidson kollejini tamomladi
va Ikkinchi jahon urushi so‘ngida harbiy xizmatda bo‘ldi. Urushdan
keyin Dyuk universitetida o‘qib, 1947-yili ingliz tili bo‘yicha baka-
lavr darajasini oldi.
Xulosa
Amerika adabiyoti o’zinning ko’p yillik davrida. O’quvchi kitobxonlar nigohida yangilanishlarni boshlab berdi. Bu davrda ijod qilgan yozuvchilar o’z asarlarida zamonning adolatsizliklariga munosib javob qaytardi.
XX asrning birinchi yarmida AQSh adabiyotida katta umumlash-
malarga intilish kuchaydi, buni T.Drayzerning “Amerika fojeasi”
romani misolida kuzatish mumkin. Tanqidiy realizm yo‘nalishida
G.Spenser falsafiy qarashlarining ta’siri sezilarli ekanligi ko‘zga
tashlandi. Spenser evolyusionizmining ta’siri T.Drayzerning “Istak
trilogiyasi” va J.Londonning bir qancha asarlarida o‘z aksini topdi.
AQSh adabiyotida novella janri XIX asrdagi mavqeyini yo‘qotdi.
Uning o‘rnini realistik roman egalladi. Shu bilan birga, bir qator yo-
zuvchilar faqat novella janrida ijod qildi. Shunday yozuvchilardan
biri O.Genri (Uilyam Sidni Porter) edi. U Amerika adabiyotida “hap-
py end”ning asoschisi bo‘ldi va novella janrining yangi yo‘nalishini
belgilab
Do'stlaringiz bilan baham: |