Veterinariya virusologiyasi

MAVZU: Virus virionlarning fizikaviy tuzilishi va kimyoviy tarkibi



Reja:

1. 
   Tabiatda viruslarning mavjudligi.
   
2. 
   Virionlarni paydo bo’lish prinspi.
   
3. 
   Kapsid, nukleoid, superkapsid va mikoid qobiq.
   
4. 
   Virionlarning shakli va kattaligi.
   
5. 
   Viruslarning nuklein kislotalari va ularning funktsiyasi
   

Asosiy adabiyotlar.

1. 
   Syurin V.N., Belousova R.V., Fomina N.V. Veterinarnaya virusologiya. Uchebnik M.Kolos 1984 g.
   
2. 
   Trotsenko N.I., Belousova R.V., Preobrajenskaya E.A. Praktikum po veterinarnoy virusologii. M. Agropromizdat 1989 g.
   
3. 
   Syurin V.N., Fomina N.V. Chastnaya veterinarnaya virusologiya. Spravochnaya kniga M: Kolos 1979 g.
   
4. 
   X.K.Bazarov., A.B.Abdulakimova “Veterinariya Virusologiyasi” Samarqand – 2017y.
   
5. 
   N.James MacLachlan & Edward J.Dubovi “Fenner’s Veterinary Virology” USA 2011.
   

Qo‘shimcha adabiyotlar:
6. S.Luriya., Dj Darnell., D Baltemor., E.Kempbell. Obchaya virusologiya. Izd. «Mir»M. 1981 g.
7. P.N.Burgasov. Rukovodstvo po vaksinnomu i sivorotochnomu delu. M. Meditsina 1978 g.
8. M.V.Zemskov., M.N.Sokolov., V.M.Zemskov. Osnovi obchey mikrobiologii, virusologii i immunologii.Izd. «Kolos» M.1972g.

TAYANCH IBORALAR

Replikatsiya, lepressor genlar, ikosaedr, ekzonukleaza, onkogen, plazmida, kapsid, virion, vegetativ, nukleokapsid, evolyutsiya superkapsid, mikoid qobiq, kapsomer.
Viruslarning paydo bo’lishi. Bir guruh olimlarning fikricha viruslar qadimgi hujayra shakliga ega bo’lmagan tirik parazit sistemasining turkumi bo’lib, faoliyati bo’yicha xo’jayin hujayrasi bilan bog’liq, ammo mustaqil holda rivojlanuvchi va irsiy jihatdan xo’jayin hujayrasidan alohida bo’lgan organizmdir. Ularda turli xil nuklein kislotalarining bo’lishi, yo’q bo’lib ketgan hujayralargacha bo’lgan bir ipli RNK ning ikki ipli DNK ga aylanishi evolyutsiyasidir.
Ikkinchi guruh tarafdorlari viruslar evolyutsiya jarayonida oqsil sintez qiluvchi sistemani yo’qotgan va haqiqiy hujayra ichidagi parazitga aylanib qolgan degan fikrdalar.
Uchunchi guruh olimlarning fikricha, viruslar hujayra elementlaridan hosil bo’lib, avtonom sistemaga aylanib qolgan. Bu gipotezaga ko’ra viruslarning irsiy materiali xilma – xil, bundan tashqari hujayra tarkibidagi ko’pgina tuzilmalar bo’lib, ular virus komponentlariga qardosh bo’lishi mumkin. Masalan: DNK, RNK, plazmidalar va boshqalar.
Hozirgi tushunchaga muvofiq viruslar tuzilishi, kimyoviy tarkibi, irsiy apparatiga ko’ra prokoriot va eukariotlardan farq qiladi. Ammo barcha tirik sistema kabi ular o’z – o’zidan hosil bo’lish, o’zgaruvchanlik, irsiy materiallarni o’tkazish, xo’jayin hujayrasi bilan o’zaro munosabatining o’ziga xosligi, yashash muhitiga moslashishi, xo’jayinni o’zgartirib, tabiatda aylanib yurish xususiyatiga ega.
Viruslar xo’jayin hujayrasiga kirguncha yirik molekula shaklida bo’lib, hujayraga kirgach tirik sistemaga aylanadi, ko’payadi va o’z xususiyatlarini nasldan – naslga beradi. Viruslar tabiatda ikki xil: 1) hujayradan tashqarida virion va 2) hujayra ichida vegetativ (ko’payadigan) shaklda bo’ladi.