Ish vaqtining qisqarishi va vazifadagi o‘rindoshlik.
Ish vaqtining qisqartirilishi — kerakli miqdorda ish haqi to‘lanishining
pasayib, ish haftasining kichrayishi, ya’ni ishdan bo‘shatish hollarini kamaytirish
usullaridan biri.
Vazifa miqdorining bo‘linishi (o‘rindoshlik) — bir ish joyidagi to‘liq ish
vaqtining, qulaylik uchun, ikki xizmatchiga bo‘lib berilishi.
Bajarilishi kerak bo‘lgan ish hajmi bilan, ma’lum bir xodim bajarishi mumkin
va qulay bo‘lgan ish hajmi o‘rtasidagi tafovutlarni, hamda tashkilotdagi ma’naviy
muhitni yaxshilash uchun, boshqa ikkita "qurol"dan foydalansa bo‘ladi. Iqtisodiy
tanazzul vaqtida ko‘pincha qo‘llanadigan usul — ish vaqtini qisqartirish, har bir
xodimning ish haftasidan "kesib olish" va shunga asosan, ish haqini bir oz
kamaytirish — kompaniyaga mehnat zaxiralaridan foydalanishdagi ehtiyojlarining
kamayib ketmasligi uchun xizmat qiladi. Vazifadagi o‘rindoshlik, ikki xodimga bir
ish vaqtini, bir ish joyidagi ish haqi va mukofotni o‘zaro teng bo‘lish imkoniyatini
beradi.
Norvokvdagi (Konnektikut shtati) "Hiller Real Estate Associates"
kompaniyasi - tijorat, ishbilarmonlik operatsiyalari va xususiy mulkni boshqarish
ishlari bilan shug‘ullanadi. Uyda ishlayotgan Pol Xills, o‘z ofisi va mijozlari bilan
haftada 4 marta kompyuter, faks va telefon orqali bog‘lanib turadi.
Ishchilarni ishdan bo‘shatish o‘rniga, kompaniya ish vaqtini qisqartirish
usulidan foydalansa, natijada hamma yutgan bo‘ladi, xodimlar ishsiz qolib
ketishlaridan cho‘chimay ko‘proq pul sarf qilishga tayyor bo‘ladilar. Ko‘p odamlar
ishdan-ishga sakrash o‘rniga o‘z ish joylarida tinch ishlab yursalar, ular ishlab
chiqarayotgan mahsulotning sifat darajasi ancha vaqtgacha yuqori bo‘ladi. Haftalik
ish vaqtini qisqartirgan va ishi yurisha boshlagan firmalar, iste’molchilarning tobora
o‘sayotgan talablariga tayyor turadilar, negaki ular ish miqdori kengaygani uchun
yangi xodimlar taklif etib, ularni ish o‘rgatishga majbur bo‘lmaydilar. Bundan
tashqari, iqtisodiy yuksalish ro‘y bergan davrda ishchilar ularning og‘ir kunida
yordam bergan firmaning, "ish kunini uzaytirish" taklifini minnatdorchilik bilan
qabul qiladilar. Bundan avvalgi uslubdan farqli o‘laroq, vazifadagi o‘rindoshlik
uslubi, iqtisodiy sharoitga bog‘lanmagan holda, ya’ni ishlayotgan ota-onalar,
o‘qiyotgan xodimlar va h.k. uchun kerak bo‘lganda qo‘llanishi mumkin. Bu usul,
asosan, ma’lum bir davr mobaynida kompaniyada ishlab kelib, ish vaqtining
kamaytirilishiga muhtoj bo‘lgan xodimlarga nisbatan qo‘llanadi, negaki, yaxshi
xizmatchini yo‘qotib, yangisini olib o‘qitish bilan bog‘liq bo‘lgan qiyinchilikdan
ko‘ra, o‘sha ish vaqtini ikkita ishchi o‘rtasida taqsimlab bergan afzalroqdir.
Ofis mebellarini ishlab chiqarish bilan hammaga mashhur bo‘lgan, eng yirik
kompaniyalardan biri - "Stillcase" kompaniyasida, bunday usul 1982 yildan beri
qo‘llanib kelinadi. Mazkur kompaniya xizmatchilari, o‘z vazifalarini o‘rindoshlik
bilan bo‘lib ishlash huquqiga, bir yil davomida to‘liq ish kunida ishlab berganlaridan
keyingina ega bo‘ladilar, bunda ularning vazifasi nazorat va moliyaviy ma’suliyatga
bog‘liq bo‘lmasligi lozim. Bunday xodimlar, birgalikda haftasiga 40 soat ishlab
berishlari kerak, bunda ularning har biri oylik ish haqining 50% ni oladi. Masalan,
o‘rindoshlik vazifasidagi ikkita ayol, haftasiga ikki yarim kun ishlab, har chorshanba
kuni tushlik vaqtida uchrashib, o‘z ma’lumotlari bilan o‘rtoqlashadilar.
Hozirgi kunda, vazifadagi o‘rindoshlik uslubi xususiy biznesdan ko‘ra, davlat
muassasalari va oliy o‘quv yurtlarida keng tarqalgan. 1984 yilda, federal davlat
xizmatchilarining nizomida ushbu "qurol"ga ilk bor alohida paragraf ajratilgan edi.
Boshqa sohalarda bu usulning tarqalishi kuzatilmaydi.
Do'stlaringiz bilan baham: |