Устоз Раҳимов Абдулбосит 2009-2010 Муқаддима

Суғориладиларки, (ифлосгарчиликдан холис бўлган шароб) ёпилган майдан. Идишнинг усти ёпилган бўлиб, унинг оғзини улардан бошқалар очмайди.
26 - { ختامه مسك } أي آخر شربه تفوح منه رائحة المسك { وفي ذلك فليتنافس المتنافسون } فليرغبوا بالمبادرة إلى طاعة الله
Унинг хотими мушкдир.(Шаробнинг ниҳоясида ундан мушкларнинг ҳидлари тарқалади). Ана шу нарсага беллашувчилар беллашсинлар. Аллоҳнинг тоатига мусобоқа ила рағбат қилсинлар.
27 - { ومزاجه } أي ما يمزج به { من تسنيم } فسر بقوله :
Унинг аралашмаси (Яъни, унга аралашган нарса) тасниймдандир. Аллоҳнинг қуйидаги сўзи ила тафсир қилинди:
28 - { عينا } فنصبه بأمدح مقدارا { يشرب بها المقربون } منها أو ضمن يشرب معنى يلتذ
(У қадр жиҳатидан энг мақтовли. Унинг насб бўлиши “أمدح مقدارا” гадир) Булоқ бўлиб, уни яқин бўлувчилар ичарлар. (يشرب - يلتذ) маъносини ўз ичига олади.
29 - { إن الذين أجرموا } كأبي جهل ونحوه { كانوا من الذين آمنوا } كعمار وبلال ونحوهما { يضحكون } استهزاء بهم

Албатта, жиноят қилганлар (Абу Жаҳл ва унга ўхшашлар иймон) келтирганлар устидан (Аммор ва Билол ва шу кабилар устидан мазаҳ қилиб) кулдилар.
30 - { وإذا مروا } أي المؤمنون { بهم يتغامزون } يشير المجرمون إلى المؤمنين بالجفن والحاجب استهزاء
Агар (муьминлар) ёнларидан ўтсалар масхаралаб ишора қилардилар. Жиноятчилар мўъминларга қоши ва киприги (кўз қавоғи) бирла масхара қилган ҳолда ишора қилардилар.
31 - { وإذا انقلبوا } رجعوا { إلى أهلهم انقلبوا فكهين } وفي قراءة فكهين معجبين بذكرهم المؤمنين
Агар ўз аҳллари ҳузурига қайтсалар, (орқаларига) ҳурсанд бўлиб қайтардилар. Ва бир қироатда: Улар мўъминларни эслаш билан ажабланиб ўзларича хурсанд бўлардилар.
32 - { وإذا رأوهم } أي المؤمنين { قالوا إن هؤلاء لضالون } لإيمانهم بمحمد صلى الله عليه و سلم
Агар уларни (мўъминларни) кўрсалар, (Муҳаммад с.а.в.га иймон келтиргани учун) “булар адашганлар”, дердилар.