Usmon azim she`riyatida kelishik shakllari uslubiyati

Shoir she’r yozar ekan u moddiy borliqni, butun olamni unutgan bir alfozda butun vujudi bilan she’rga singiydi. Faqat ruh qoladi, balki aynan mana shunday lahzalarni shoir ilohiy ishq bilan uyg‘unlikda, farishtalar bazmida o‘tkazsa ne ajab?! Odamzod mavhumiyatlarga ko‘p – da tushunavermaydi va u bilmagan sinoatlar ko‘p. Shuningdek, insonning mavjudiyati Shu moddiy borliq bilan ekan uni bu mavjudliksiz tasavvur etib bo‘lmaydi.

Shoir she’r yozar ekan u moddiy borliqni, butun olamni unutgan bir alfozda butun vujudi bilan she’rga singiydi. Faqat ruh qoladi, balki aynan mana shunday lahzalarni shoir ilohiy ishq bilan uyg‘unlikda, farishtalar bazmida o‘tkazsa ne ajab?! Odamzod mavhumiyatlarga ko‘p – da tushunavermaydi va u bilmagan sinoatlar ko‘p. Shuningdek, insonning mavjudiyati Shu moddiy borliq bilan ekan uni bu mavjudliksiz tasavvur etib bo‘lmaydi.

Shu boisdan ijod ahli ham ruhiy kechinmalarni tasvirlashda moddiy borliqqa asoslanadi. Usmon Azimda ham shunday, u she’r yozar ekan qahramonning lirik kechinmalarini, psixologizmi va intim tuyg‘ularini kitobxonga yuqumli qilib yetkazishda ba’zan peyzaj, ba’zan oddiy detallardan yoki boshqa vositalardan foydalanadi. Ba’zan esa shoirning hatto o‘zi anglab – anglamagan tuyg‘ular, ruhiy kechinmalar qog‘ozga tushadi

Bu haqda shoirning o‘zi shunday degan edi : “Odatdagiday, g‘ira – shira mavzudan nimadir meni yetaklab ketmoqda. Qayerga boraman, navbatdagi satrda qayerga burilaman, yolg‘iz Allohga ayon. faqat yozayapman…

Yetmoq og‘irlashar yuraging teran,

Unga cho‘kib ketar zirqirab jisming.

Gaplasha boshlaysan samovot bilan,

Nimani gaplashaman? Nimani ? Nogoh satr paydo bo‘la boshlaydi: “Tilimga keladi og‘ir so‘z…” Bu og‘ir so‘z nega keldi? Qayerdan keldi? Nima uchun u “og‘ir” so‘z? Hayajonda tipirchilayotgan ruhim har tarafga o‘zini urib, lahzada paydo bo‘layotgan savollarga munosib javob izlaydi .va bir zum o‘tmasdan allaqaydan besharpa uchib kelgan so‘zning shakli miyamga uriladi. Men uni o‘qib ulguraman: “Bismil...”