Usmon azim she`riyatida kelishik shakllari uslubiyati

Maysa, rahmat

o‘sishni eslatib turding

Qush, rahmat

uchishni eslatib turding

Osmon, rahmat

yuksaklikka chorlading

Ijod, rahmat

yuraklikka chorlading.

Ijodkorning bu she’rini insoniyatning tug‘ilishidan o‘limga qadar bosib o‘tgan taqdir yo‘li deb atash mumkin. Chunki she’r maysaning unishidan,yashillanishidan boshlanib lirik qahramonning o‘limni esga olishi bilan tugaydi. Bunda maysadan yashashni,yasharishni o‘rgangan lirik qahramon qushdan uchishni,yuksaklarga parvoz etmoqlikni o‘rganadi. Shoir bu tasviriy ifoda orqali insonning dunyoga kelishini maysaning unib chiqishiga qiyos etsa uning kelajakda yutuqlarga erishishini osmonda parvoz etayotgan qushga mengzaydi. Shu o‘rinda parvoz uchun osmonning borligiga rahmat aytadi,bu fikrda chuqur falsafiylikni ilg‘ash mumkin. Maysa unib chiqishi uchun zamin kerak,osmon bo‘lmaganda qush qayoqqa parvoz etsin? Alloh yaratmasa insoniyat yaralarmidi? Lirik qahramon dunyoga keltirgani uchun mushtipar onasiga ham rahmat aytar ekan butun umri davomida hayotining mazmuniga aylangan va u bilan birga yashab kelgan ilhomiga, hayotiga,ko‘ngliga hamroh bo‘lgan sevgisiga minnatdorlik hissi qamrab oladi

Usmon Azim ijodida psixologizm boshqa ijodkorlar ijodidan farqli ravishda o‘zgacha bir uslubda o‘z ifodasini topgandir. Biz buni shoir she’rlarini mutolaa qilishda teran anglaymiz. Ijodkorning o‘ziga xosligi shundaki, u har bir so‘zga alohida bir mas’uliyat yuklaydi va u qo‘llagan so‘zni olib tashlash yoki o‘zgartirish mumkin emas. So‘zning zalvori Shunchalikki shoir qalbi she’r bilan omuxta, bir butundir. She’r ko‘ngil ishi ekan, unda ruhiyatning aks etishi tabiiy bir holdir. Boisi she’r bu – ruhiyatdir . Agar uni boshqacha nom bilan atash mumkin bo‘lganda u she’r bo‘lmasdi, u ijod deb nomlanmas edi. Shoir she’r yozar ekan atrofidagi voqeliklarning bevosita ta’siri natijasida ko‘ngil kengliklarida cheksiz bir to‘lqinning shiddatlanishi natijasida ruhiyatida tubsiz o‘zgarishlar sodir bo‘ladi. Usmon Azim ijodida psixologizm boshqa ijodkorlar ijodidan farqli ravishda o‘zgacha bir uslubda o‘z ifodasini topgandir. Biz buni shoir she’rlarini mutolaa qilishda teran anglaymiz. Ijodkorning o‘ziga xosligi shundaki, u har bir so‘zga alohida bir mas’uliyat yuklaydi va u qo‘llagan so‘zni olib tashlash yoki o‘zgartirish mumkin emas. So‘zning zalvori Shunchalikki shoir qalbi she’r bilan omuxta, bir butundir. She’r ko‘ngil ishi ekan, unda ruhiyatning aks etishi tabiiy bir holdir. Boisi she’r bu – ruhiyatdir . Agar uni boshqacha nom bilan atash mumkin bo‘lganda u she’r bo‘lmasdi, u ijod deb nomlanmas edi. Shoir she’r yozar ekan atrofidagi voqeliklarning bevosita ta’siri natijasida ko‘ngil kengliklarida cheksiz bir to‘lqinning shiddatlanishi natijasida ruhiyatida tubsiz o‘zgarishlar sodir bo‘ladi.