Ushbu multimediali elektron darslik mualliflari

4.3. MAHALLIY NO’XAT

Halk xo’jaligidagi ahamiyati. Mahalliy no’xat qimmatli oziq-ovqat o’simligidir. Uning doni tarkibida o’rtacha 25 % oqsil, 45% moy, 46 % gacha kraxmal, V1 vitamini, turli mineral tuzlar va ovqat xazm qilishga yordam beradigan eng muhim aminokislotalar bor.

Oq donli no’xat navlarining doni suyuq va quyuq ovqat, shuningdek, palov va boshqa har xil taomlar tayyorlashda ishlatiladi. Ta’miga ko’ra, no’xatga o’xshaydi, lekin og’irroq xazm bo’ladi. No’xatning doni mollar uchun to’yimli seroqsil oziq. U mollarga yorma holda yoki maydalanib beriladi. Odatda mollarga qoramtir, tarkibida oqsil ko’p bo’lgan navlarining doni beriladi. To’yimliligi bo’yicha ko’k no’xatdan ustun turadi.
Mahalliy no’xatning poyasini mollarga berib bo’lmaydi, chunki uning tarkibida jo’da ko’p organik kislotalar bor, poyasi esa juda dag’al bo’ladi.
Mahalliy no’xat qurg’oqchilikka eng chidamli o’simliklardan biridir. Boshqa dukkakli don ekinlari qiyin o’sadigan qurg’oqchilik rayonlarida no’xatdan boshqa dukkaklilarga qaraganda ko’p hosil olinadi.
Agrotexnikaviy ahamiyati. Mahalliy no’xat azot to’plovchi ekin sifatida tuproqni azotga boyitadi, chopiq qilinadigan ekin sifatida dalani begona o’tlardan tozalaydi. Shuning uchun lalmikorlikda nut kuzgi g’alla ekinlaridan oldin ekiladigan eng yaxshi ekin hisoblanadi. Qo’ng’izdan zararlanmaydi. Mahalliy no’xat dukkaklilar ichida lalmikorlikda eng yuqori hosil beradigan ekindir. Lalmikorlik zonalari bo’yicha nutning o’rtacha hosili tekis tepalikda 4-6 s/ga, tog’ oldida 6-8 s/ga va tog’li joyda 10-12 s/ga ni tashkil etadi.
Nut qadimgi ekin hisoblanadi. Uning qoldiqlari Falastin qazilmalaridan topilgan. Nutning vatani Kichik Osiyo, Yovvoyi holda o’sadigan turlari topilmagan. Nut Xindiston va Pokistonda ko’p ekiladi. Nut lalmikorlikka xos ekin bo’lib, tekislikdan tashqari barcha zonalarda yetishtiriladi. Tog’li joylarda nut dengiz satxidan 1900-2000 m balandlikda ekiladi.
Botanik ta’rifi. Mahalliy no’xat Cicer L. turkumiga mansub bo’lib, 27 ta turni o’z ichiga oladi.
Shulardan faqat bitta turi – madaniy mahalliy no’xat (Cicer arietinum L) eng ko’p tarqalgan. Madaniy jaydari no’xat bir yillik o’t o’simlik bo’lib, tuproqka 1-1,5 m gacha kirib boradigan o’q ildiz chiqaradi.
Poyasi to’g’ri tirsaksimon yoki yotiq, bo’yi 25-27 sm bo’lib, shoxlab o’sadi, tekislik-tepalik lalmikor yerlarda poyasining bo’yi o’rta hisobda 24 sm bo’lib, 15 sm dan 40 sm gacha o’zgarib turadi.
Barglari kalta, bandi toq patsimon, juft bargchalarining soni 5-8 ta, bargchalari mayda, arra tishli bo’ladi.
Mahalliy no’xat o’simligi butunlay bezli tukchalar bilan qalin qoplangan bo’ladi, bu tukchalar organik kislotalar (oksalat, olma kislota) ajratadi. Gullari mayda bo’lib, barg qo’ltiqlarida yakka-yakka joylashadi, har xil rangda (oq pushti, qizil-binafsha rang va xokazo) bo’ladi.
Dukkaklari qavariq, romb yoki oval shaklda, bir-ikki, goxo uch urug’li, bo’lib 1,4-3,5 sm bo’ladi.
26-rasm. No’xat. 1,2-unib chiqish va gullash-meva xosil qilish fazalarida; 3-poyaning qismi; 4-meva;5-urug’

Urug’i do’mboqchali yoki g’adir-budir, tumshuqchasi bor, sharsimon yumaloq yoki burchakli shaklda, har xil rangda (och sariqdan qoragacha). 1000 donasining vazni 100-600 g, o’rtacha 160-360 g keladi. Madaniy mahalliy no’xat (S.arietinum L) ni prof. G.M. Popov to’rtta kenja turga ajratadi, shulardan mamlakatimizda bittasi-subsp. euroasiaticum G. Ror. kenja turi ahamiyatga ega. Mana shu kenja turga kiradigan tur xillari va navlari baland bo’yli o’simliklardir, ular rangi ochiq, o’rtacha yirik, shakli yumaloq bo’ladigan tumshuqchali urug’ tugadi. Do’mboqchali urug’lar axyon-axyon uchraydi

Mahalliy no’xat tur xillari guruhini aniqlash. Aytib o’tilgan subsp. euroasiaticum kenja turi doirasida ham, xuddi qolgan uchta kenja turdagi kabi, bir necha mustaqil tur xillari guruhi farq qilinadi. Shulardan har biri o’simligi tupining bo’yi, shakli hamda gulining rangi bilan bir-biridan farq qiladi.
Tur xillari guruhining tavsifi kuyida keltirilgan.
1. Janubiy Yevropa guruhi-proles bohemicum G. Ror. Tupi shoxlanadi, gullari qizil-pushti rangda.
2. O’rta Yevropa guruhi-proles trancaucasicum G. Pop.Tupi bo’ydor, lekin avvalgisidan ko’ra pastroq (30-40 sm), bir oz yoyik gullari oq.
3. Anatoliya guruhi-proles turcicum G. Pop. Tupi o’rtacha bo’yli (25-30 sm), uch tomoni yoyiq, gullari oq.
Mahalliy no’xat tur xillarini aniqlash. Yuqorida aytib o’tilgan har bir guruhdagi tur xillarining asosiy belgisi donning shakli bilan rangi, shuningdek, poyasi bilan shoxlarining rangidir. Urug’i, yuqorida ko’rsatib o’tilganidek, sharsimon, yumaloq, burchakli shaklda bo’ladi.
Sharsimon urug’i ekma ko’k no’xat urug’iga o’xshaydi, faqat kichik tumshuqchasi bo’ladi.
Yumaloq urug’i ikki boshiga o’xshaydi. Tumshuqchasi ilmoqsimon qayrilgan. Urug’larining sirti ko’pincha burishgan bo’ladi. Urug’ kertigi (kindigi) yumaloq. Urug’ po’sti odatda rangsiz.
Burchakli urug’i qo’y kallasiga o’xshab ketadi. Tumshuqchasi uzun, bir oz egilgan. Urug’ kertigi (kindigi) oval shaklda. Urug’ po’sti deyarli hamisha rangli bo’ladi.
O’zbekistonni barcha sug’oriladigan va lalmikor zonalarda (tekisliklarni hisobga olmaganda) jaydari no’xatning Zimistoni, Lazzat, Uzbekistanskiy 32, Yulduz navlari rayonlashtirilgan.
Zimistoni. Tojikiston dexqonchilik ilmiy tekshirish institutining navi Dushanbinskiy 78x Tadjikskiy 10 navlarini chatishtirish yo’li bilan yaratilgan.
Muallif. Pirmaxmadov K.
1976 yildan Qashqadaryo viloyatining lalmikor yerlarida davlat reyestiga kiritilgan.
Turkestanika - Albestens tur xiliga mansub. O’simlik tik turuvchan shaklda, yuqori qismi yoyiq, bo’yi 25-27 sm. bargi elipssimon, tishchali, to’q yashil, o’rtacha yirik. Guli tashqi, yakka, oq. Dukkagi rombsimon, tumshuqchali, ser tukli, bir, ikki, kamdan kam hollarda uch urug’li. Urug’i burchaksimon (qo’ybosh) och pushti g’adir budir, mayda, don palasi sariq. 1000 ta donining vazni 170,0-175,0 g.
1998-2000 sinov yillarida lalmikor nav sinash shahobchalarida o’rtacha don hosildorligi gektaridan 4,4 sentnerga teng. Lalmikor yerlarda ob-havo qulay kelgan yillari urug’ining hosildorligi 13,0-14,0 s ga yetadi. Nav o’rtapishar, vegetasiya davri 68-71 kun. Qurg’oqchilik va dukkak yorilishiga bardoshli. Ta’m sifati yaxshi, no’xati bir tekis pishadi. Oqsil miqdori 26,6-27,2 % askaxitoz bilan zararlanishga bardoshli. Sifat bo’yicha qimmatbaxo no’xat navlari qatoriga kiradi.
Lazzat. O’zbekiston donchilik ilmiy tekshirish instituti («Don» ilmiy ishlab chiqarish birlashmasi) ning seleksion navi. Skorospeliy X Zimiston duragay kombinasiyasidan yakkalab tanlash yo’li bilan yaratilgan.
Mualliflar; Eshmirzayev K.E., Ergashev N., Oleynik P.P., Abdiyev X., Amanov A.A., Isaqov K.,
1996 yildan Jizzax, Qashqadaryo, Surxondaryo viloyatlarining lalmikor yerlarida Davlat reyestriga kiritilgan.
Tur xili traskaukaziko-lyutessens, o’rta Yevropa guruhiga mansub. O’simlik butasimon, yig’iq, balandligi 40-45 sm, poyasi yarimshtamb, to’g’ri tugallangan, yashil, och kulrang, qalin tukli, qo’ltiq osti gullari yakka yakka, o’rtacha kattalikda, oq. Dukkagi rombsimon, o’tkir uchli va siyrak tukli. Urug’i burchaksimon g’adir-budir, och sariq rangli. Mayda urug’li nav, 1000 ta donining vazni 158,7-170,0 g. O’rtacha hosildorlik (1998-2000) sinov yillarida lalmikor nav sinash shahobchalarida gektaridan 4,8 s. ob-havo qulay kelgan yillari 8,0 sentnergacha.
O’rtapishar, qurg’oqchilik va dukkak yorilishiga bardoshli. Navning ta’m sifati yaxshiligi bilan tavsiflidir, oqsil miqdori 26,0-28,0 %. Askoxitoz bilan kuchsiz darajada zararlanadi.
O’zbekistanskiy 32. O’zbekiston donchilik ilmiy tekshirish instituti («Don» ilmiy ishlab chiqarish birlashmasi) ning seleksion navi.
Milyutinskiy 4 x K- 1062 (Ispaniya) duragay kombinasiyasidan ko’p martaba yakkalab tanlash yo’li bilan yaratilgan.
Mualliflar: Oleynik P.P, Ergashev N.
1992 yildan Respublika bo’yicha lalmikor yerlarida Davlat reyestriga kiritilgan.
Tur xili Kornekum, Yevropa-Osiyo turiga kiradi.
O’simlik butasimon, yig’iq shaklda, balandligi 50 sm. poyasi yarimshtamb, to’g’ri tugallangan, yashil, kulrang qalin tukli. Qo’ltiq osti gullari yakka yakka, yirik, oq. Dukkagi rombsimon, o’tkir uchli, tukli. Doni burchaksion, g’adir budir, sarg’ish pushti. 1000 ta donining vazni 260,0 g. O’rtacha xosidlorlik (1999-2000) sinov yillarida lalmikor nav sinash shahobchalarida gektaridan 5,0 5,2 s, ob havo qulay kelgan yillari 9,0-12,0 s. gacha. O’rtapishar, vegetasiya davri 72-75 kun. Yotib qolish, to’kilish, qo’rg’oqchilik va dukkak yorilishiga bardoshli. Donining sifati yuqori, ta’m sifati 5,0 ball. Nav oqsilga boyligi bilan farqlanadi, oqsil miqdori 28,0% gacha. Askoxitoz bilan kuchsiz darajada zararlanadi. Sifati bo’yicha qimmatbaxo nut navlari guruhiga kiradi.
Yulduz. O’zbekiston donchilik ilmiy tekshirish instituti («Don» ilmiy ishlab chiqarish birlashmasi) ning seleksion navi.
K-821 (Ispaniya) x Ubekistanskiy 8 duragay kombinasiyasidan ko’p marotaba yakkalab tanlash yo’li bilan yaratilgan.
Mualliflar: Oleynik P.P. Eshmirzayev K.E., Ergashev N.
1980 yildan Jizzax, Qashqadaryo, Samarqand, Sirdaryo, Surxondaryo, Toshkent viloyatlarining lalmikor yerlarida Davlat reyestriga kiritilgan.
Tur xili Kornekum, O’rta Osiyo kichik turi. Butasi tik turuvchan, yig’iq, kulrang, qalin tukli, gullari oq, yirik, yakka.
Dukkagi bir-ikki donli. Doni g’adir-budir, o’rtacha kattalikda, kesik qirrali, xira oq, kertigi sarg’ish oq. 1000 ta donining vazni 295,0-340,0 g. O’rtacha hosildorlik (1998-2000) sinov yillarida lalmikor nav sinash shahobchalarida gektaridan 5,0-5,8 s, ob havo qulay kelgan yillari 8,0-12,0 s ni tashkil etadi.
O’rtapishar, vegetasiya davri 72,-76 kun qurg’oqchilikka va dukkak yorilishiga bardoshli. Navning ta’m sifati yaxshiligi bilan tavsifli, oqsil miqdori 26,0-27,0 %. Askoxitoz bilan zararlanishga moyil. Sifat bo’yicha qimmatbaxo nut navlari guruhiga kiradi.
Biologik xususiyatlari. Mahalliy no’xat issiqsevar o’simliklarga kiradi, biroq dastlabki paytlarda u issiqni kam talab qiladi. Urug’i 3-4S issiqda unib chiqa boshlaydi, 8 S da 9-10 kunda maysa chiqaradi. Nut maysa chiqargandan keyin, ayniqsa gullash va hosil tugish davrida issiqni ko’p talab qiladi. Bu davrda o’simlik normal rivojlanishi uchun temperatura 20 S bo’lishi kerak. Nutning maysalari yirik bo’lib, -10-11 S gacha sovuqqa chidaydi. Voyaga yetgan o’simliklar -8 gacha sovuqqa chidaydi. Respublikamizda qish yumshoq kelgan va yog’ingarchilik normal bo’lgan yillari kuzgi no’xat yaxshi qishlaydi va bahorgisiga qaraganda mo’l hosil olinadi. Nut qurg’oqchilikka va qattiq issiqqa eng chidamli bo’lib, barcha dukkakli don ekinlaridan ustun turadi. U askoxitoz kasalligidan qattiq kasallanadi. Bahor seryomg’ir, havo sernam bo’lsa, bu zamburug’ avj olib rivojlanadi. Nut qurg’oqchilikka chidamli bo’lishiga qaramay, yerning qo’shimcha namlanishidan uncha ta’sirlanmaydi. Sug’orilganda gektaridan 25-32 s gacha hosil olinadi. Nut urug’i unib chiqishi va o’sishi uchun o’z vaznidan ko’p suv talab qiladi, shuning uchun uni yaxshi namlangan yerga ekish kerak.
Nut uzun kun o’simligidir. Lalmikor dexqonchilik institutida olingan ma’lumotlarga ko’ra tekis tepalik zonada ob-havo sharoitiga qarab, nut maysalari 15-40 kunda, o’rtacha 26-27 kunda unib chiqadi. 37-50 kunda maysa chiqqandan keyin o’rtacha 45 kunda gullaydi, 80-84 kunda pishib yetiladi. Gullashi 16-20 kun, qulay sharoitda 25-30 kun davom etadi, gullash qancha uzoq davom etsa, hosili shuncha yuqori bo’ladi.
Ildizlaridagi bo’g’imaklarning rivojlanishi, eng avvalo, yerning nam bilan ta’minlanish darajasiga bog’liq. Havo quruq kelgan yillari hosili kam bo’ladi. Tog’li va tog’ oldi lalmikor zonalarda yetishtiriladigan nut ildizlarida bo’g’imaklar ko’proq, shartli sug’oriladigan yerlarda eng ko’p hosil bo’ladi.
Nut yer tanlamaydigan o’simlik. Yaxshi ishlangan, mexanikaviy tarkibi yengil, kam zichlashadigan tuproqli yerlarda yaxshi o’sadi. Shag’alli, eroziyaga uchragan va o’g’it kam yerlarda o’smaydi.
Agrotexnikasining xususiyatlari. Nut chopiq qilinadigan ekin bo’lib, ishlanib turiladigan shudgorga ekiladi va chopiq qilinadigan ekinlar almashlab ekish sistemasiga kiritiladi. Almashlab ekishda kuzgi g’alla nutdan oldin shudgorga ekiladi, kuzgilaridan keyin ekiladigan bahorgilari ham yaxshi ekin hisoblanadi. Nutning o’zi kuzgi g’alladan oldin ekiladigan yaxshi ekindir. Bahorgi qorlikning turli zonalarida nutdan keyin ekilgan kuzgi bug’doydan don ekinlaridan keyin ekilgandagiga qaraganda 11-16 % ortiq, toza shudgordagiga qaraganda 9-18 % kam hosil olingan.
Yerni ishlash. Kuzgi shudgor yerni nut ekish uchun tayyorlashdagi asosiy usuldir. Yer kuzgi yog’indan keyin 20-22 sm gacha qatlami yaxshi namlanganda shudgorlanadi. Shudgorlanadigan dalalarda qor tutib qolinadi va erigan qor suvlari yerga singdiriladi. Shudgorlashda yirik palaxsalar ko’chsa, erta bahorda yer boronalanadi. Yer yaxshi shudgorlansa, bahorda ekin ekishdan oldin 6-8 sm chuqurlikda kultivasiya qilinadi, tuproq juda zichlashib ketgan bo’lsa, 10-12 sm chuqurlikda kultivasiya qilinadi va mola bostiriladi. Yaxshi shudgorlangan toza yerlarni kultivasiyalash o’rniga og’ir borona yurgizish bilan cheklanish mumkin. Kultivasiyani ko’ndalangiga o’tkazish kerak, bu dalaning yaxshi tekislanishiga va past bo’yli nutni kombaynda o’rib olishga yordam beradi.
O’g’itlash. Nut dukkakli o’simlik bo’lgani uchun, eng avval, fosforli o’g’itlarga ehtiyoj sezadi. U azotni kam o’zlashtirganidan lalmikorlikda yerga azotli o’g’it, shuningdek, go’ng solish kerak. Lalmikor dexqonchilik institutida olingan ma’lumotlarga ko’ra, bir tajribada har gektar yerga 45 kg azot solinganda nut hosili 17 % boshqa tajribada gektariga 30 va 45 kg azot solinganda hosil 3,1 va 3,3 s oshgan, nazoratda esa 2,5 s ni tashkil etgan. O’g’itlar o’simlikda dukkaklar sonining ortishiga yoram beradi, tupini bo’ydor qiladi va pastki dukkaklari yuqorilashadi, sershox bo’ladi. Bunda nutni mexanizasiya yordamida yig’ishtirib olish sharoiti yaxshilanadi.
Yerni kuzda shudgorlashdan oldin gektariga 4-5 t go’ng, 30-35 kg fosfor bilan aralashtirib yoki fosforning o’zi 50-60 kg dan solinadi. Bahorgi selitra har gektariga 30-45 kg azot ammiakli selitra holida beriladi.
Nut ekish. Urug’ ekishdan oldin aralashmalardan tozalanadi, yirik va tekislari saralab olinadi, va kasalliklarga qarshi dorilanadi. Ekiladigan kuni maxsus bo’g’imak bakteriyalardan tayyorlangan nitragin bilan ishlanadi. Ekiladigan urug’ 1 va 2 klass talablariga javob berishi, unuvchanligi 95-92 %, tozaligi 99 va 98,5 % dan kam bo’lmasligi lozim. Ba’zida unuvchanligi kamida 90 % tozaligi 97 % bo’lgan 3 klass urug’i ekish mumkin.
Nut erta bahorgi ekin bo’lib, ertagi g’alla bilan bir vaqtda ekiladi. Fevral oyi va mart oyining birinchi o’n kunligi, tog’li va tog’ oldi rayonlarida esa fevralning oxiri va mart nut ekish uchun eng qulay muddat hisoblanadi. Nut erta ekilsa, vegetativ massasi yaxshi rivojlanadi, poyasi bo’ydor bo’ladi, dukkagi ko’payadi, doni yiriklashadi va kech ekilgandagiga qaraganda eng yuqori hosil olinadi.
Bahor sovuq va sernam kelgan yillari askoxitoz bilan zararlanishining oldini olish maqsadida, nut o’rtacha temperatura 6-70S bo’lganda ekiladi. Bu holda tekislik-tepalikda nut martning ikkinchi yarmi yoki aprelning boshida, tog’li zonada aprelning boshida ekiladi. Nut SU-24, SUK-24 markali va boshqa seyalkalarda keng qatorlab, qator oralarini 45 yoki 60 sm qilib ekiladi. O’simliklar normal qalinlikda bo’lishi uchun bir gektar yerga 200 dan 300 minggacha urug’ ekish kerak. Masalan, Milyutinskiy 4 navi tekislik-tepalikda keng qatorlab ekiladigan bo’lsa 50 kg milyutinskiy 6 uchun 50-65 kg eng yaxshi norma hisoblanadi. Tog’li zonada ekish normasi taxminan 10-15 kg ga oshiriladi.
Yog’in ko’p yog’adigan yillari ekish normasini birmuncha oshirish kerak. Nut urug’i nam yerga 5-6 sm chuqurlikka, yirik urug’li Milyutinskiy 6 navi 7-8 sm chuqurlikka ekiladi.
Ekinni parvarish qilish. Ekinnni parvarish qilish maysa chiqarishdan oldin va keyin boronalash va qator oralarini ikki marta ishlashdan iborat. Maysalashdan oldin qatorlar tishli yengil yoki o’rtacha borona bilan ko’ndalangiga, maysalagandan keyin esa yengil borona bilan Yana ko’ndalangiga yoki diagonal bo’ylab ishlanadi.
Nut o’simliklari bir oz so’liganda boronalanadi. Qator oralari ikki marta ishlanganda nut yaxshi rivojlanishi va mo’l hosil to’plashi uchun muvofiq sharoit tug’iladi.
Hosilni yig’ishtirish. Nut yozning eng issiq davrida iyun, iyulda pishadi. Pishganda meva bandi va dukkak chanoqlari tez qurib qoladi. Tez o’rib yig’ib olinmasa, hosilning ko’pi nobud bo’ladi. Nut o’rog’i va maydalagich apparati qayta jixozlangan SK-3, SK-4 markali kombaynda yig’iladi. Doni oddiy shopirgichda, saralagichda yoki OS-1, OS-3 markali va boshqa don tozalagich mashinalarda tozalanadi. Saralangan don yopiq, yaxshi shamollatiladigan xonalarga to’kib yoki qoplarga solib saqlanadi. Saqlashda namligi 12-14 ; dan ortiq bo’lmasligi kerak.