Universitet tarixi

"Vodiy tulporlari"
Farg‘ona viloyatining Quvasoy shahrida “Vodiy tulporlari” nomli “Qoraboir” zotli otlarini ko‘paytirish majmuasi ish boshladi. Otchilik va ot sporti federatsiyasidan ma’lum qilishlaricha, bu yerda asosan harbiy xizmatchilar va “Vatanparvar” tizimidagi tashkilotlar uchun ot boqiladi.

2,5 gektar maydondagi majmua zamonaviy drenaj tizimi va solaryumga ega ochiq va yopiq arenalar bilan jihozlangan. Tuproq Navoiy viloyatidagi Jeroy koni kvars qumidan iborat. Majmua bu yerda milliy va xalqaro musobaqalar tashkil etish istagida bo‘lgan mehmonlarni qabul qilishga tayyor. Ochiq arenaning perimetri bo‘ylab 180 o‘rinli tribuna va oltita pavilyon o‘rnatildi.

Bittasi yosh hayvonlar uchun mo‘ljallangan uchta otxonada otlarni sifatli parvarishlash uchun barcha qulayliklar yaratilgan. Do‘konlardagi ichimliklar, oziqlantiruvchilar va boshqa jihozlar xorijdan keltirildi. Sport o‘yinlari uchun to‘siqlar mamlakatimiz korxonalari tomonidan xalqaro standartlarga muvofiq ishlab chiqarilgan, deyiladi xabarda.
Majmua hududida maxsus suzish havzasi va qumda sayr qilish moslamasi qurilgan. Shuningdek, bu yerda zarur jihozlar, jumladan, ultratovush apparatlari, qon analizatorlari bilan jihozlangan laboratoriya tashkil etilgan
Said Ahmadxo‘ja madrasasi 19-asr oxirida qurilgan. Bu Marg‘ilonning “eng yosh” yodgorliklaridan biri bo‘lib, yoshi 200 yildan sal ko‘proqdir. Madrasa uyg‘un kompozitsiya, qurilish elementlarining mutanosibligi va oqilona konstruksiyalari bilan ajralib turadi. Majmuaning asosini madrasaning o'zi va shiftlari bo'yalgan zal va ayvondan iborat masjid tashkil etadi.
Said Ahmad Xo‘ja madrasasi unchalik an’anaviy bo‘lmagan arxitekturasi bilan ajralib turadi: uning qurilishida ham sharqona, ham Yevropa uslublaridan foydalanilgan. Xullas, kvadrat hovli ichida masjid bo‘lib, perimetri bo‘ylab qator-qator nayzali ravoqlar bilan o‘ralgan hovlining o‘zi hujralar bilan o‘ralgan bo‘lib, bunday binolarning sharqiy me’morchiligi uchun tipik maket hisoblanadi. Bino pishiq g'ishtdan qurilgan, ammo mahalliy seysmik sharoitlarni hisobga olgan holda hunarmandlar masjid devorlarini yevropacha usulda ikki qatorli yog'och ramka bilan mustahkamladilar, bu esa masjidning ichki makonini vizual ravishda kengaytirish imkonini berdi. bino.
Zalning tomi keng qizil va yashil chiziqlar bilan bo'yalgan, ularda gullar va toqqa chiqadigan kurtaklar ajralib turadi. Ichki devorlar to'rtburchaklar panellarda nafis geometrik ganch naqshlari bilan bo'lingan, uning tekisligida mehrobning uyasi ajratib ko'rsatilgan.
2007-yilda Said Ahmadxo‘ja madrasasi binosi rekonstruksiya qilinib, yodgorlikka keng yo‘l olib kelinib, atrofiga bog‘ barpo etildi. Madrasa hovlisidan oqib o‘tadigan keng ariq tojlari yoyilgan keksa chinorlar issiq kunlarda soya va salqinlik yaratadi.
Said Ahmad Xo‘ja madrasasi faol bo‘lib, unda dindorlar Qur’on va Hadis ilmlarini o‘rganadilar, ikki asr avval madrasa shogirdlari istiqomat qilgan 26 hujrada hozir mahalliy hunarmandlarning to‘quvchilik, zardo‘zlik bilan shug‘ullanuvchi ustaxonalari faoliyat ko‘rsatmoqda. , yog'och o'ymakorligi va quvish.