Toshkent davlat sharqshunoslik instituti qosimjon sodiqov turkiy til tarixi

GwlzwjxiL
ca  harf  birikmasi  atlïğ  yüzlüg  deb  o‘qiladi,  u  juft 
so‘z  bo‘lib,  “atoqli-obro‘li”  degan  ma’noni  anglatadi; 
to‘qqizinchi  qatordagi  nwK  harf  birikmasini    N.  O‘rqun  kün 
deb  o‘qigan.  Vaholanki,  bu  yerda  so‘z  kun  to‘g‘risida 
borayotgani  yo‘q.  Shuning  uchun  uni  kön  deb  o‘qiganimiz 
ma’qul. Chog‘ishtiring, MK da: tewä köni – tuya terisi; hozirgi 
o‘zbek tilida: kön – “otning shilib olingan terisi”, yoki könči – 
“teriga  ishlov  beruvchi  usta”;  o‘ninchi  qatordagi  icaGtib  harf 
birikmasi  bitgäči  o‘qiladi,  u    “bituvchi,  qayd  etuvchi,  idora 
xodimi” ma’nosida; o‘n birinchi qatordagi ziBJzisi esiz yabïz – 
so‘zma-so‘z  “bechora  yovuz”,  ko‘chma  ma’noda  “faqir”, 
LvQziBJzisi  esiz  yabïz  qul  –  “faqir  qul”  ma’nosini  bildiradi. 
Xat bitish odobiga ko‘ra, bituvchi, kotib kamtarlik bilan o‘ziga 
shunday  sifatni  ep  ko‘rgan.  O‘rnak  keltiradigan  bo‘lsak, 
“Rohatu-l-qulub” asarini ko‘chirgan kotib o‘zini  kātibu-l-faqir 
Mansur  baxšï  deb  atagan  va  b.    Shulardan  kelib  chiqib, 

---

 
273
yuqoridagi  hujjat  mazmunini  quyidagicha  talqin  qilish 
mumkin:  (1)  Yana  beshinchi  oyning  o‘n  sakkizinchisida  (2) 
Bilig  Ko‘ngul  (3)  sangun  boshlab  keldi.  Yabash  (4)  tutuq, 
Bo‘zach  tutuq,  O‘ra  (5)  Bo‘rt  tutuq,  Altun  (6)  Tay  sangun 
(uning) yordamchilaridir. Oti (7) O‘z Apa tutuq. So‘ngra butun 
(8) dovrug‘li-obro‘li o‘ttiz er (9) keldik. Bir ko‘n, bir qo‘y, (10) 
ikki kup sharob (keltirdik). Bituvchi (11) faqir qul bitidim. (12) 
Otim Bag‘atur Chigshi.