2.3.
Qonning karbonat angidrid tashishi
Venoz qondan 55—58 hajm% karbonat angidrid ajratib olish mumkin.
Qondan ajratiladigan SO
2
ning ko‗p qismi plazma va eritrotsitlardagi karbonat
kislota tuzlaridan (karbonatlardan) vujudga keladi, faqat qariyb 2,5 hajm% qonda
erigan, qariyb 4—5 hajm% gemoglobin bilan birikib, karbogemoglobinshaklida
bo‗ladi.
Karbonat kislota eritrotsitlarda, ulardagi karboangidrazafermenti ishtirokida
karbonat angidriddan hosil bo‗ladi. Bu ferment SO
2
ning gidratatsiya reaksiyasini
tezlashtiradigan kuchli katalizatordir.
Karboangidraza fermentning mavjudligini I. M. Sechenov taxmin qilgai edi,
lekin uni 1932 yildagina Meldrum va Rafton kashf etgan.
Venoz qondan 55—58 hajm% karbonat angidrid ajratib olish mumkin.
Qondan ajratiladigan SO
2
ning ko‗p qismi plazma va eritrotsitlardagi karbonat
kislota tuzlaridan (karbonatlardan) vujudga keladi, faqat qariyb 2,5 hajm% qonda
erigan, qariyb 4—5 hajm% gemoglobin bilan birikib, karbogemoglobinshaklida
bo‗ladi.
Qarbonat kislota eritrotsitlarda, ulardagi karboangidrazafermenti ishtirokida
karbonat angidriddan hosil bo‗ladi. Bu ferment SO
2
ning gidratatsiya reaksiyasini
tezlashtiradigan kuchli katalizatordir.
Karboangidraza fermentning mavjudligini I. M. Sechenov taxmin qilgan edi, lekin
uni 1932 yildagina Meldrum va Rafton kashf etgan.
To‗qimalarda hosil bo‗luvchi karbonat angidrid qon tomir kapillyarlaridagi
qonga diffuziyalanadi, chunki to‗qimalardagi SO
2
tarangligi arterial qondagi SO
2
tarangligidan yuqori. Plazmada eriydigan SO
2
eritrotsitlar ichiga diffuziyalanadi
va shu erda karboangidraza ta‘sirida darhol karbonat kislotaga aylanadi.
Hisoblarga qaraganda eritrotsitlardagi
karboangidraza
aktivligi
shundayki, karbonatkislotaning gidratatsiya reaksiyasi
1500—2000 baravar tezlashadi. Eritrotsit ichidagi karbonat angidridning hammasi
karbonat kislotaga aylangani uchun, SO
2
ning eritrotsitdagi tarangligi nolga yaqin,
shu tufayli SO
2
ning yangidan-yangi porsiyalari eritrotsit ichiga
kira- di. Eritrotsitda SO
2
dan karbonat kislota hosil bo‗lgani uchun eritrotsitlarda
NSOz ionlarining konsentratsiyasi ortib ketadi va ular plazmaga diffuziyalana
boshlaydi. Buning boisi shuki, eritrotsitning yuza membranasi anionlarni o‗tkaza
oladi. Eritrotsit mebranasi kati- onlarni amalda o‗tkazmaydi. NSO
3
ionlari
o‗rniga xlor ioni eritrotsitlar ichiga kiradi. Plazmadan eritrotsitlar ichiga xlor
ionlarining o‗tishi sababli plazmada natriy ionlari bo‗shaydi va ular eritrotsitdan
kirgan NSO
3
ionlarini biriktirib, NaNSOz ni hosil kiladi.Venoz qon plazmasida
bikarbonat ko‗payib ketganligi shu plazmani ximiyaviy analiz qilishda aniqlanadi.
Eritrotsit ichida anionlarning ko‗payib ketishi sababli osmotik bosim
ko‗tariladi, buning natijasida esa eritrotsitning yuza membranasi orqali plazmaga
suv o‗tadi. Pravardida katta doira kapillyarlaridagi eritrotsitlar hajmi ortadi.
Eritrotsitlar arterial qonning 40% hajmini, venoz qonning esa 40,4% hajmini
egallash gematokrit yordamida tekshirib aniqlangan. Eritrotsitlarning venoz
qondagi hajmi arterial qondagidan katta ekanligi shundan anglashilib turipti.
Eritrotsitlar ichiga suv kirganidan hajmi kattalashadi.
Eritrotsit ichiga SO
2
kirib, undan karbonat kislota hosil bo‗lishi bilan bir
vaqtda oksigemoglobindan kislorod ajralib chiqib, qaytarilgan (reduksiyalangan)
gemoglobinga aylanadi. Bu modda oksigemoglobin va karbonat kislotaga
qaraganda kamroq dissotsiatsiyalovchi kislotadir. SHuning uchun oksigemoglobin
gemoglobinga aylanganda N
2
SO
3
gemoglobindan kaliy ionlarini surib chiqaradi
va ular bilan birikib, kaliy bikarbonat degan tuzni hosil qiladi.
Karbonat kislotaning ajralgan N+ ioni gemoglobin bilan birikadi. Qaytarilgan
gemoglobin kam dissotsiatsiyalanuvchi kislota bo‗lganidan, qon nordonlashmay,
venoz qon bilan arterial kon o‗rtasidagi rN farqi g‗oyat kam bo‗ladi. To‗qimalarda
hosil bo‗luvchi karbonat angidrid qon tomir kapillyarlaridagi qonga
diffuziyalanadi, chunki to‗qimalardagi SO
2
tarangligi arterial qondagi SO
2
tarangligidan yuqori. Plazmada eriydigan SO
2
eritrotsitlar ichiga diffuziyalanadi
va shu erda karboangidraza ta‘sirida darhol karbonat kislotaga aylanadi.
Hisoblarga qaraganda eritrotsitlardagi
karboangidraza
aktivligi
shundayki, karbonatkislotaning gidratatsiya reaksiyasi
1500—2000 baravar tezlashadi. Eritrotsit ichidagi karbonat angidridning hammasi
karbonat kislotaga aylangani uchun, SO
2
ning eritrotsitdagi tarangligi nolga yaqin,
shu tufayli SO
2
ning yangidan-yangi porsiyalari eritrotsit ichiga
kira- di. Eritrotsitda SO
2
dan karbonat kislota hosil bo‗lgani uchun eritrotsitlarda
NSOz ionlarining konsentratsiyasi ortib ketadi va ular plazmaga diffuziyalana
boshlaydi. Buning boisi shuki, eritrotsitning yuza membranasi anionlarni o‗tkaza
oladi. Eritrotsit mebranasi kati- onlarni amalda o‗tkazmaydi. NSO
3
ionlari
o‗rniga xlor ioni eritrotsitlar ichiga kiradi. Plazmadan eritrotsitlar ichiga xlor
ionlarining o‗tishi sababli plazmada natriy ionlari bo‗shaydi va ular eritrotsitdan
kirgan NSO
3
ionlarini biriktirib, NaNSOz ni hosil kiladi.Venoz qon plazmasida
bikarbonat ko‗payib ketganligi shu plazmani ximiyaviy analiz qilishda aniqlanadi.
Eritrotsit ichida anionlarning ko‗payib ketishi sababli osmotik bosim
ko‗tariladi, buning natijasida esa eritrotsitning yuza membranasi orqali plazmaga
suv o‗tadi. Pravardida katta doira kapillyarlaridagi eritrotsitlar hajmi ortadi.
Eritrotsitlar arterial qonning 40% hajmini, venoz qonning esa 40,4% hajmini
egallash gematokrit yordamida tekshirib aniqlangan. Eritrotsitlarning venoz
qondagi hajmi arterial qondagidan katta ekanligi shundan anglashilib turipti.
Eritrotsitlar ichiga suv kirganidan hajmi kattalashadi.
Eritrotsit ichiga SO
2
kirib, undan karbonat kislota hosil bo‗lishi bilan bir
vaqtda oksigemoglobindan kislorod ajralib chiqib, qaytarilgan (reduksiyalangan)
gemoglobinga aylanadi. Bu modda oksigemoglobin va karbonat kislotaga
qaraganda kamroq dissotsiatsiyalovchi kislotadir. SHuning uchun oksigemoglobin
gemoglobinga aylanganda N
2
SO
3
gemoglobindan kaliy ionlarini surib chiqaradi
va ular bilan birikib, kaliy bikarbonat degan tuzni hosil qiladi.
Karbonat kislotaning ajralgan N+ ioni gemoglobin bilan birikadi.
Qaytarilgan gemoglobin kam dissotsiatsiyalanuvchi kislota bo‗lganidan, qon
nordonlashmay, venoz qon bilan arterial kon o‗rtasidagi rN farqi g‗oyat kam
bo‗ladi. Alveolyar havodagi SO
2
ning parsial bosimi venoz qondagi SO
2
tarangligiga nisbatan pastroq bo‗lgani uchun karbonat angidrid o‗pka
kapillyarlaridagi qondan alveolyar havoga diffuziya yo‗li bilan o‗tadi. Qondagi
SO
2
tarangligi pasayadi. SHu bilan birga alveolyar havodagi kislorodning parsial
bosimi venoz qondagi 0
2
tarangligiga nisbatan yuqori bo‗lgani uchun kislorod
alveolyar havodan o‗pka kapillyarlaridagi qonga o‗tadi. Qondagi SO
2
tarangligi
ortadi va gemoglobin oksigemoglobinga aylanadi. Oksigemoglobin gemoglobin
va karbonat kislotaga nisbatan ancha ko‗p dissotsiatsiyalangani uchun karbonat
kislotani kaliy bikarbonatdan surib chiqaradi. Asoslar bilan bog‗lanishdan
qutilgan. karbonat kislotani karboangidraza karbonat aigidrid va suvga
parchalaydi. O‗pkada karbonat
angidridning qondan ajralib chiqishida karboangidrazaning ahamiyati quyidagi
ma‘lumotlardan ko‗rinib turibdi. Suvda erigan N
2
SOz ning degidratatsiya
reaksiyasi ro‗y berishi uchun va qon o‗pka kapillyarlarida turgan vaqtda undan
qancha karbonat angidrid ajralib chiqadigan bo‗lsa, o‗shancha karbonat angidrid
ajralib chiqishi uchun 300 sekund kerak. Qon esa o‗pka kapillyarlaridan 1—2
sekund ichida o‗tadi, lekin shu vaqt mobaynida eritrotsit ichida karbonat kislota
degidratatsiyasi ro‗y berib ulguradi va hosil bo‗lgan SO
2
avval qon plazmasiga,
keyin esa alveolyar havoga diffuziya yo‗li bilan o‗tib oladi.
O‗pka kapillyarlarida eritrotsitlardagi NSOz ionlari konsentratsiyasi
kamayganligi uchun, bu ionlar plazmadan eritrotsitlarga diffuzlana boshlaydi, xlor
ionlari esa eritrotsitlardan plazmaga diffuzlanadi. O‗pka kapillyarlarida qondagi
karbonat angidrid tarangligi kamayganligi uchun karbamin bog‗ uziladi va
karbogemoglobindan karbonat angidrid ajralib chiqadi.
Do'stlaringiz bilan baham: |