Sıvı & Elektrolit Bozuklukları

A. Replasman İçin Kullanılacak Sıvı Tipinin Seçimi


1. Hipovolemik Hipernatremi: Hipovolemik hastalara sıvı açığını düzeltmek ve hiperozmolariteyi tedavi etmek için sıklıkla ozmolalitesi (308 mosm/kg) plazma ozmolalitesinden daha düşük olan izotonik saline (%0.9 NaCl) verilmelidir. Sıvı hacmi normal saline ile düzeltildikten sonra kalan serbest su açığını düzeltmek için % 0.45 saline veya % 5 dextroz (veya her ikisi birden) kullanılabilir. Hafif sıvı açıkları için % 0.45 saline veya % 5 dextroz ile tedavi edilebilir.


2. Övolemik Hipernatremi: Su alımı veya intravenöz % 5 dekstroz fazla sodyumun idrarla atılımını sağlar. Glomeruler filtrasyon hızı (GFH) düşükse, diüretikler idrarda sodyum atılımını arttırabilir, ancak renal konsantrasyon yeteneğini bozarak yerine konması gereken su miktarını arttırabilir.


3. Hipervolemik Hipernatremi: Tedavi hiperozmolaliyeyi düşürmek için % % dekstroz çözeltisinden oluşur. Natriürezi başlatmak ve total vücut sodyumunu düşürmek için kıvrım (loop) diüretikleri ihtiyaç duyulabilir. Böbrek hastalığı olan, nadir ciddi vakalarda fazla olan total vücut sodyum ve suyunu düzeltmek için hemodiyaliz ihtiyacı olabilir.


B. Su Açığının Hesaplanması

Sıvı replasmanı, serbest su açığının yanı sıra devam eden ve beklenen sıvı kayıplarını da içermelidir.

1. Akut Hipernatremi: Fazla solüt kaybını olmadığı akut dehidratasyonlarda serbest su kaybı kilo kaybı ile benzerdir. Başlangıçta % 5 dekstroz kullanılabilir. Su açığının düzeltilmesinde tedaviye dekstrozlu % 0,45 saline ile devam edilmelidir.


2. Kronik Hipernatremi: Su açığı normal sodyum konsantrasyonuna (140 mEq/L) göre hesaplanır. Total vücut suyu (TBW) (Tablo 21-1) kas kitlesi ile ilişkilidir ve bu nedenle ileri yaş, kaşeksi ve dehidratasyon ile azalır ve kadınlarda erkeklerden daha azdır. Güncel TBW o andaki vücut ağırlığının % 40-60’dır.
Sıvı açığı= O andaki TBW X ([Na+] – 140) / 140