2.So‘zlovchining cheksiz his-hayajonini, beqiyos tabiat manzaralarini ifodalash uchun.
Do ‘xtir ayol og'iz berkitib piq-piq yigladi.
Men... men O'zbekistonda besh-olti yil ishlab edim, — deya yig'ladi. — Bechora xalq-a, bechoragina xalq-a... (T. Murod). Qish... Butun atrof oppoq libosda...
3.Matn (jumla) qisqartirilsa.
—Anovi kuni menga bir oyat aytib edingiz?
—Xo ‘sh, xo ‘sh ?
— Ilkimdin kelguncha... — deb boshlanar edi.
—Ha-ha, bo ‘tarn, lekin bu oyat etnas, hazrat Navoiyning hikmat- laridur. (X. To ‘xtaboev)
4.Fikr bo‘lib-bo‘lib ifoda qilinsa yoki duduqlanib aytilsa.
Muhammadyor yolg ‘iz:
—Turkistonda birinchi m... m... m... artaba tia..t… t…tr, — dedi-da, fikrg‘a toldi. (A. Cho‘Ipon)
5.Suhbatdoshining gapi javobsiz qoldirilsa.
—Manavi dub eshikiaringizni yelkamda tashib keiganman. Tushun- dingizmi?
—…
—Tushundingizmi, deyapman? (X. Sultonov)
6.Tushirib qoldirilgan harf, so‘z yoki boshqalar o‘rnida.
Nuqtalar о‘rniga kerakli harfni qo ‘yib kо ‘chirib yozing.
Xayri...x, a...loq, ...abar.
TIRE BELGISINING ISHLATILISHI:
1.Dialoglardagi har bir gapning boshida:
bilasizmi?
Bilmayman. Qayerdan kelganingizning menga farqi yo ‘q.
Siz tabibmisiz o‘zi?
Odamlar shunaqa deyishadi. Olloh istasa, men bir vositachi bo‘laman-u, dardmandga shifo yetadi. Bo'lmasa yo'q.
Nima mening oshnamni davolashni Xudoyingiz istamayotibdimi? —
Do'stlaringiz bilan baham: |