Сценарий муаллифи: Донохон Хамидуллаева Ҳам муаллиф: Шоирахон Рустамова Режиссёр: Шохрух Ҳайдаров

Севинч: Бўпти, бўлмаса бугун мен дадамга сиз ҳақингизда оғиз очаман. Кейин сизга хабарини бераман.
Умид: Келишдик. Бўлмаса хабарингни кутаман. Юр бироз айланамиз... деганча иккиси қўл ушлашганча боғ бўйлаб кетишяпти... ЗТМ...
17 – ЭПИЗОД.
Кадрда Сиднинг хонадони.
Саид ётоқлик касал бўп қолган. У гримм асосида 23 йилга қаритилади.
Кўринишлари аввалги бойвачча Саиддан асар ҳам қолмаган, ранглари рангпар, касалманд. Ҳириллаб зўрға гапиряпти. Ўпкаси шамоллаб, ўтиб кетган.
Хонага қизи Севинч кириб келади: Дадажон, ассалому алайкум, яхши ётибсизми? Қўйиб кетган овқатимни ичдингизми?
Саиднинг олдида бўшаган коса турибди. Саид секин: Ҳа она қизим, овқатинг жуда мазали бўпти, ичиб олдим.
Севинч дориларни кузатиб қараб: Яхши дориларингизниям ичибсиз.
Севинч ўтирганча дадасига қараб ўтирибди.
Саид: Она қизим, менга нимадир демоқчимисан?
Севинч бироз жим туриб: Ҳа, лекин гапни нимадан бошлашни билмаяпман.
Саид: Гапиравер онашим.
Севинч: Дадажон мен бир йилдан бери Умид деган бир йигит билан гаплашаман. Жуда яхши йигит. Ўқимишли, яхши ишда ишлайди. Ичмайди, чекмайди, ёлғизгина онаси билан яшайди. Онасиям жуда яхши аёл эканар айтиб беришича.
Саид кулимсираб: Хўп, давом этчи.
Севинч сал уялиб: Ҳалиги... қачондан бери совчи юбораман деб қўймаяпти. Энди сизга айтмасам кимга айтаман. Мени отам ҳам, онам ҳам ўзизсизку... деб отасини қучоқлайди: Фақат турмушга чиқсам сизни қандай ташлаб кетаман шуни ўйлаб сиқилиб кетяпман.
Саид: Мени ўйлама, қизалоғим. Сени узатсам, ўзимга қарайдиган бир энага олишни мўлжалаб қўйганман. Сени эса вақтинг ўтяпти. Мана 23 га ҳам кирдинг. Онанг раҳматли тўйингни кўрмади, ҳеч бўлмаса мен кўриб қолай болам. У йигитга айт, онасини совчиликка юбораверсин.
Севинч ҳам йиғлаб, ҳам табассум билан: Хўп дадажоним, ўзимни меҳрибоним... деб йиғлаётган дадасининг кўзларидаги ёшни артиб қўяди... ЗТМ...