Samarqand viloyati pedagog kadrlarni qayta tayyorlash va malakasini oshirish instituti

 

YAXSHIDAN BOG’ QOLADI. 

Ko`klam    kunlarining    birida  Sulton  Husayn  saroyda  yolg`iz    o`tiraverib 

zerikib ketibdi-da, do`sti  Mir Alisherdan  xabar  olgani yo`l olibdi. 

Mir Alisher yeng shimarib bog`da ishlayotgan ekan. Buni ko`rgan Sulton Husayn 

otidan tushib, do`sti bilan so`rashgach: 

-  Hormang,  do`stim!  Nega  shoirlar  majlisida    ko`rinmay  qo`ldingiz  desam, 

bog`bonlikni kasb qilibsiz-da! – debdi.   

Mir Alisher ham belbog`i  bilan peshonasidagi terni artar ekan: 

-Ko`klam kelsa ko`chat  ek,  gul ek, degan ekan keksalar.  Shu bog`dagi olmalarni, 

olchalarni  qo`porib  tashlab,  o`rniga    uch-to`rt    tup    yong`oq    ekyapman,    -  deb 

javob beribdi. 

-  Ey  do`stm-ey,   qarigan    chog`ingizda bog`  qilishni  sizga  nima  keragi  bor, axir?  

Bu yong`oqlaringiz  qachon  hosilga kiradi-yu,  siz qachon mevasidan yeysiz? 

-Do`stim,  yaxshidan  bog`  qoladi,  degan naqlni eshitganmisiz ?  Men bu 

ko`chatlarni o`zim uchun emas,  ko`cha changitib  yurgan bolakaylar, balkim 

ularning ham bolalari uchun ekyapman. Bir  kun kelib,  shu ko`chatlarning har biri 

azim daraxt bo`ladi, hosil beradi, odamlar uning mevasidan totib ko`rishganda: 

“Bu bog` Mir Alisherdan qolgan!”  deyishsa,  shuning o`zi menga har qanday 

ne’matlardan lazzatliroqdur, deb javob beribdi.