Samarqand viloyati pedagog kadrlarni qayta tayyorlash va malakasini oshirish instituti

 

 

ZULFIYAXONIM 

Dunyo  qadim-qadimdan  sharq  ayoli,  turkiy  ayollarni  yaxshi  tanigan. 

Tarixning  barcha  bosqichlarida  ular  dunyoga  o’zining  borligini  goh  mardlik, 

jasorat  bilan,  goh  tadbir-u  oqilalik  bilan,  goh  she’riyat  bilan  bildirib,  tanitib,  tan 

oldirib  kelganlar.  Ana  shu  zotlardan  biri  Zulfiyaxonim  bo’lib,  u  el  muhabbatiga, 

ayollar ishonchiga tasodifiy bir holatda muyassar bo’lgan emas. Opaning huzuriga 

---

 

20 

olis  qishloqlardan  yuzlari  quyoshda  qorayib  ketgan,  ajinlari  bolalagan  ayollar 

qo’llarida  go’dagi  bilan  madad  so’rab  kelardi.  Ustoz  ularning  boshini  silar  edi, 

yupatar edi. 

”Sakson yil lovullab, so’nmagan o’tman” deydi Zulfiyaxonim she’rlarining 

birida. 

Men dengizning labida turdim, 

Dengiz to’lib chayqaldi yurak. 

Xalqning og’riqlariga, quvonchlariga joni bilan tutashmagan shoira bunday 

yoza olamaydi. 

Biz  shoiraning  ovozlarini,  chiroyli  qarashlarini,  issiq  qo’llarini  sog’ingan 

edik. Ular xonaga kirganda bir qalqib tushib, o’zimizni o’nglab olar edik. 

Balki,  Prezidentimiz  Farmoni  bilan  adabiyotimizga  kirib  kelayotgan  yangi 

Zulfiya qizlarining kuchli ovozlari bu sog’inchimizni bosar. Balki, ustozni ko’rgan 

ko’zlarimiz bilan bir-birlarimizga termulib, bu sog’inchga malham toparmiz. Nima 

bo’lganda  ham  biz:  Bu  bog’lar  bir  bog’lar  bo’ladi  hali”  degan  taskin  bilan 

yashaymiz.