Salimjon buriyev, dildora maxkamova, vafabay sherimbetov ekologiya va atrof muhit muhofazasi

genofond
 tashkil etadi. 
Ma’lumki,  ekologik  nuqtai  nazardan  xilma-xillik  haqida  gapiradigan 
bo‘lsak,  ekotizimli  va  populyasion  yondoshuvlarga  to‘xtalishimiz  kerak  bo‘ladi 
(A.M.Gilyarov,  1990).  Ekotizimga  notirik  komponentlar  bilan  birga  o‘simliklar 
(produtsentlar), 
hayvonlar 
(konsumentlar),  bakteriya 
va 
zamburug‘lar 
(redutsentlar), ya’ni o‘zida to‘liq uglerod va boshqa asosiy biogen elementlar (azot, 
fosfor va boshq.) aylanishini amalga oshirishga qodir organizmlar to‘plami kiradi. 
Organizmlarning  hayot  faoliyati  jarayonlarini  o‘rganishga  qaratiladigan  asosiy 
e’tiborni  ekotizimli  yondoshish,  deb  yuritamiz.  Ekotizim  haqidagi  oddiygina 
tushuncha  -  bu  unga  kiruvchi  turlar  soni,  deb  qaraladi.  Yerda  organizm 
guruhlarining turlari soni bo‘yicha eng boy turlar-hashoratlardir. Ularning umumiy 
soni  noma’lumligicha  qolmoqda,  chunki  tropik  o‘lkalarda  yashovchi  ko‘pchilik 
hashorat  turlari  ro‘yxatga  olinmagan.  Ma’lumotlarga  ko‘ra  (May,  1988),  Yer 
yuzidagi hashoratlar turlari soni 30 mln. dan kam emasligi ko‘rsatilgan. 
Ekologiyada populyasion qarash alohida turlarga yo‘naltiriladi. Hammasidan 
qizig‘i  shuki,  bu  turlar  muhim  xo‘jalik  ahamiyatiga  ega  (qishloq  va  o‘rmon 
xo‘jaligi  zarakunandalari  yoki  xavfli  kasallik  chaqiruvchilar  bo‘lishi  mumkin), 
biroq ba’zan bular oddiygina ommaviy yoki noyob turlar bo‘lib, himoyaga muhtoj 
sanaladi.