S a m a r q a n d d a V l a t u n I v e r s I t e t I r a h m o n q u L o r z I b e k o V

Dog‘uzra alifdurmu ko‘ksim uza chekmish hajr,
Yo dard sipehrida mehvarmu ekan oyo?
Bu baytda shoir «dog‘» va «dard» so'zlarining yozilish shaklidan 
foydalanib, so'z o'yini yasagan.
Quyidagi baytda esa, «jon» so'zining butunligi «alif» bilan boigani 
singari, sening go‘zalliging boisi ham alifdek tik qomatingdir. «Alif» 
harfidan ajralgan «jon» so'zi muqarrar buziiishi kabi, sening qading 
(ya’ni vasling) hijronida mening hayotim ham barbod bo'lishi 
muqarrar» degan mazmun, fikr ifodalangan:
Qading hijronida jonim xarob о ‘Isa, tong ermaskim,
Latofatda sanga zebo alifdur «jon» aro qomat.
Ogahiyning mashhur «Ustina» radifli g'azalining matla’ bayti 
ham shu san’atning oliy namunasidir.
Ogahiy g'azallarida, umuman, lirik she’rlarida aqlga sig'maydigan 
mubog'alar, uning tablig', ig'roq, g'uluw kabi aqlan ishonish 
mumkin bo'lgan, o'ta kuchaytirilgan, ba’zan aql bovar qilmaydigan 
turiari uchraydi.
Ohimdan uchub havog‘a tog‘lar,
Yor yuzi sarosar о ‘Idi homun...
О Уla to fon xez bo‘Idi ashku ohimdin bori,
Yor yuzin g ‘arq aylab etdi mavj urar gardunda suv.
Ogahiy arabcha «chiroyli dalillash» ma’nosini anglatuvchi, badiiy 
asarlarda tasvirlanayotgan voqea-hodisaning shoirona sababini ham 
ko'rsatib ifodalash san’ati hisoblangan «husni ta’lil» usuliga ham 
tez-tez murojaat yetib, baytlar yaratadi. Bunda oy, quyosh kabi 
samoviy hodisalar harakati, holatidan foydalanadi.
Falak mehru bulutdin ко‘zga chekmish pardai mushkin,
Magar boqib quyoshim yuziga ko‘zi qamoshibdur.

---

Beniqob ul mahliqoni toki ко ‘rdi, har kecha,
Infiolidin quyosh er ostida pirthon erur.
Keyingi baytni o‘qiganingizda beixtiyor Alisher Navoiyning 
shabob ayyomlarida yozib Mavlono Lutfiyni lol qoldirgan