S a m a r q a n d d a V l a t u n I v e r s I t e t I r a h m o n q u L o r z I b e k o V

Xarob оЪип ilohi gumbazi dawori charxi dun,
Ki doim davri kajdur, tavri shum, hayati vojun...
baytlarini o'z ichiga olgan g'azallari Ogahiy g'azaliyotining real 
ijtimoiy asoslaiga ega ekanligidan dalolat beradi.
Ogahiy g'azallari badiiylik nuqtai nazaridan ham haqiqiy san’at 
mevalaridir. Ularda alvon-alvon lafziy va ma’naviy san’atlar, qofiya, 
radif hamda amz vaznlari jilvasini ko'ramiz. Quyidagi baytlarda 
misralar ichida ham qofiyalar ishlatib, she’rda ritmik ohanglami 
yuzaga keltirishga imkon yaratuvchi musajja’ san’ati ishlatilgan:
Mehru vafo rasmin tuzub, javru jafo tavrin buzub,
Shirin tabassum ко‘rguzub, la ’li duraxshonim kelur,

---

Uning tasviridagi sevuvchilar har qanday g'araz va 
manfaatdorlikdan uzoq, yuragi toza, dili pok, xushxulq, zukko 
shaxslardir. Masalan, u malak-siymo yor obrazini chizar ekan, 
uni Navoiy «Farhod va Shirin» dostonida Mehinbonu saroyidagi 
ilm-ma’rifatga intiluvchi, turli sohalarda o‘z iste’dodini namoyon 
eta olgan qizlarga xos fazilatlar egasi tarzida ko‘rishni orzu qiladi:
Ul malak siymoki, borcha ilm bo ‘Imish yor ango,
Ro‘zu shab darsu saboq takroridur mo “tod ango...
Kasbi ilm etmay kishi gar qolsa mahzi jahl ila,
Ikki olam obro ‘si bo‘lg‘usi barbod ango...
Ilmdin bebahra el holini bilmak istasang,
Ogahiyning zor holin bilgil istishhod ango.
Ogahiy dilpazir, hayotsevar shoir. U insonlami ummi g‘animat 
bilib, ko'ngilni xush tutib, Olloh nasib etgan xursandchiliklardan 
bahramand boiishga chaqiradi. Buni go‘zal insonlar mashvarati, 
o'yin-kulgusi, sharbat kayfl, mutribu xonandalarning yoqimli 
navolari, ko‘ngul istaklari misolida ifodalaydi.
Ogahiy she’riyati, ta’vizdagi g'azallari majoziy ishq tasviridangina 
iborat emas, albatta. Uning devonida ishqi haqiqiy tasvirida ham 
chuqur falsafiy-ijtimoiy mazmunga ega namunalar bor. Ayniqsa: