С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

Етим ертўлада ўзига юз рупия жарима солинганлигинй маҳбус-
ларга ҳикоя килиб берди.
— Сенга енгил жазо тайинлабдилар,— деди маҳбусларнинг би-
ри,— бизнинг ҳар биримизга минг рупиядан жарима солинган.
— Сизларнинг пулларингиз бўлса керак, топиб берасизлар,
мен қаердан тониб бераман?— деди Етим.
— Биронтамизда ҳам нул йўқ,— деди улардан бирн.
— Ундай бўлса бу ерда ётаверасизларми?
— Еки ётаверамиз, ёкн бизни озод қиладилар,— деди ўша
маҳбус...
183
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

* * *
Етим маҳбусликнинг олтинчи куни ярим кечада кучли ғалаён-
дан, шовқин-сурондан уйғонди. Кўзларини уқалаб-уқалаб, ғалаён-
га қулоқ солиб турганида, милтиқдан икки-уч марта ўқ узилгани-
ни эшитди. Орадан сал ўтмай, ғалаёнчилар маҳбусхона олдига етиб
келиб, эшикни уриб синдиришди, ичкарига кириб, маҳбусларни
озод қилиб олиб кетишди.
Етим ҳам уларнинг кетидан ташқари чиқди. Миршабхона ҳов-
лисида жуда кўп одам қўлларида машъала кўтариб турардилар.
Етимнинг кўзи машъалаларнинг ёруғида ҳовли ўртасида ётган
уч ўликка тушди. Ғалаёнчилар икки ўликни кўтариб олдилар,
учинчи ўлик миршабнинг одамларидан бири бўлса керак, унга ҳеч
ким қарамади.
Ғалаёнчилар ўликларни кўтарган ҳолда маҳбусларни олдига
солиб миршабхонадан чиқдилар. Етим ҳам уларнинг кетидан эр-
гашди. Дарвоза олдида бир ўлик қонга беланган ҳолда ётарди,
у миршабхона қоровули бўлса керакки, ҳеч ким унга эътибор
бермади.
Ғалаёнчилар машъалаларни баланд қилиб ўликларни кўтарган
ҳолда бир томонга кетдилар. Етим эса улардан ажралиб, бошқа
томонга жўнади...
* * *
Тонг ёриша бошлаган маҳалда Етим бир тоғ этагига етди.