С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

кирди. Ҳовлининг ўртасида бир неча киши чой ичиб ўтирарди.
— Нима гап?— деб сўради ўтирганлардан бири хўжайиндан.
— Мана бу бола қўлидаги нарсаларни уйимдан ўғирлаб
чиқиб кетаётганида қўлга туширдим. Жазоланишини сўрайман,—
деб Етимнинг қўлидаги тугун билан уларга топширди.
— Миршаб ухлаб ётибдилар, сиз ишингизга кетаверинг, эртага
ишга чиқишлари билан биз айтиб, жазо бердирамиз,— деб жавоб
берди улардан бири.
Хўжайин чиқиб кетди. Миршабнипг одамлари Етимни бир ер-
тўлага киргизиб, эшигини қулфлаб куйдилар ва ўзлари тугундаги
нону қурт билан яна чой ичишга киришдилар.
* * *
Етим қамаб қўйилган ертўла ниҳоятда тор ва қаронги эди.
Ву ерда Етимдан бошқа яна беш-олти киши ётарди. Етим ҳам
уларнинг ҳақорати ва бир-икки тепкисини тотиб, бўш бир бурчак
топиб чўзилди. У: «Энди ёш бошимга яна қандай кулфатлар тушар
экан», деган хаёл билан тунни ўтказиб, тонготарга яқин ухлаб
қолди...
Етим кўзини очса, ертўланинг эшиги очиқ, қуёш ёгдуси
ичкаридан кўриниб турар, бнров эшик олдида гоз туриб «ўгри бола»
деб уни чақирар эди. У одам Етимни суна олдига олиб борди.
Ўтирганлардан бири ўрнидан туриб келиб қамчи билан унинг ялан-
гоч баданига ура бошлади. Етим фарёд чекар, ўтирганлар эса
қотиб-қотиб кулишарди. Улардан бири:
182
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

— Қамчига бардош беролмас экансан, нега ўгрилик қилдинг? —
деди. Уришдан чарчагач, яна уни ертўлага элтиб ташлаб, устидан
эшикни бекитдилар. Етим сўроқсиз калтакланпшниинг сабабини
билмай, буни бандиларнинг биридан сўради.
Уларнинг айтишича, маҳаллий хукуматнинг қонунига мувофиқ
ўғри ва бошқа жиноятчилар бир неча кун давомида сўроқсиз